Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Chełmnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2021r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca Sędzia Joanna Czerwińska

Ławnicy: ----------------------

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Barbara Kotula

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 grudnia 2021r. w C.

sprawy z powództwa małoletnich E. R. (1) i małoletniego P. R. (1)

reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego - matkę E. R. (2),

przeciwko S. R.

o alimenty

1.  Zasądza od pozwanego S. R. na rzecz małoletniej powódki E. R. (1) alimenty w wysokości 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie oraz na rzecz małoletniego powoda P. R. (1) alimenty w wysokości 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich powodów E. R. (2), począwszy od dnia 19 maja 2021r. do dnia 12-tego każdego miesiąca z góry – do dnia 06 września 2021r.;

2.  Oddala powództwo w pozostałej części;

3.  Umarza postępowanie w pozostałym zakresie - za okres od dnia 07 września 2021r.;

4.  Znosi wzajemnie między stronami koszty procesu;

5.  Kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

6.  Wyrokowi w punkcie 1. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 89/21

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 10 grudnia 2021r.

W pozwie złożonym dnia 19 maja 2021 roku E. R. (2), działając jako przedstawiciel ustawowy swych małoletnich dzieci P. R. (1) i E. R. (1), domagała się zasądzenia od pozwanego S. R. alimentów na rzecz małoletniego powoda P. R. (1) – w kwocie po 950 zł miesięczne oraz na rzecz małoletniej powódki E. R. (1) – w kwocie po 1.300 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu 19 maja 2021r., płatnych do dnia 12go każdego miesiąca z góry do jej rąk, wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Równocześnie domagała się udzielenia zabezpieczenia w wysokości po 1.000 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu podniosła, że małoletni powodowie są dziećmi pozwanego, pochodzącymi ze związku małżeńskiego pozwanego oraz matki małoletnich powodów.

Małoletnia powódka E. R. (1) ma 10 lat, uczęszcza do trzeciej klasy szkoły podstawowej, ponosi w związku z tym wydatki związane z zakupem wyprawki, w tym podręczników szkolnych, udziałem w zajęciach dodatkowych np. harcerskich i wycieczkach szkolnych. Powódka chciałaby również rozwijać swoje zainteresowania sportem wodnym, tańcem oraz wyjeżdżać do zoo ponieważ jest pasjonatką zwierząt. Z uwagi na wadę postawy małoletniej, matka małoletniej ponosi koszty związane z dojazdami na kontrole lekarskie, zaś sama małoletnia powinna korzystać z basenu i zajęć korekcyjnych, a nadto wymaga ona suplementacji witamin oraz wizyt u stomatologa aby zapobiegać chorobom zębów. Z uwagi na rudności wychowawcze, małoletnia powinna korzystać z poradni psychologiczno – pedagogicznej i współpracy z psychologiem szkolnym. Łączny koszt miesięcznego utrzymania małoletniej powódki wynosi 1.316 zł (szczegółowo określony na k. 21-22 akt).

Małoletni powód P. R. (1) ma 4 lata, jest w okresie silnego rozwoju fizycznego oraz emocjonalnego. W związku z powyższym konieczna jest częsta wymiana obuwia i odzieży, zakup pomocy naukowych i edukacyjnych. Choruje na przepuklinę, powinien być ograniczony ruchowo i z tego powodu wymaga wzmożonej uwagi. Ponadto, z uwagi na szybki wzrost wymaga zakupu wielu witamin. Małoletni nie uczęszcza do przedszkola, cały ciężar opieki i wychowania małoletniego spoczywa na matce. Łączny koszt miesięcznego utrzymania małoletniego powoda wynosi 975 zł (szczegółowo określony na k. 23- 24 akt).

W uzasadnieniu wskazano również, że początkowo pozwany uiszczał tytułem alimentów kwotę w łącznej wysokości 1.800 zł, jednak począwszy od miesiąca kwietnia 2021r. nie łoży już w ogóle na utrzymanie rodziny, powodując, że małoletni powodowie wraz z matką pozostali bez środków do życia. Dzieje się tak wobec faktu, że wraz z pozwanym wspólnie ustalili „powszechny typ rodziny – ojciec pracuje, matka zajmuje się dziećmi”. Wobec powyższego, matka małoletnich powodów zmuszona jest pożyczać pieniądze od osób trzecich, zwróciła się także o pomoc socjalną do (...) w S., musiała również sprzedać swoje osobiste rzeczy w postaci lakierów hybrydowych dla zaspokojenia potrzeb własnych oraz małoletnich dzieci.

Po wyprowadzce, w październiku 2020r., pozwany unikał kontaktów z dziećmi, coraz bardziej je ograniczał, zaś aktualnie pozwany zerwał kontakt z małoletnimi dziećmi i nie interesuje się ich losem. Jeśli odwiedza dzieci, robi to w godzinach ich usypiania albo w czasie zaplanowanym z matką małoletnich. Zresztą już od czasu urodzenia dzieci pozwany nigdy w pełni nie angażował się w ich wychowanie, pod opieką ojca dzieci były zaniedbane, pozwany nie potrafił reagować na zachowania dzieci stosownie do okoliczności, zdarzały się nawet sytuacje zaginięcia dziecka pod opieką pozwanego, a także celowego doprowadzania małoletniego powoda do sytuacji powodujących u niego bóle przepuklinowe. W związku z powyższym, cały ciężar wychowania i opieki nad małoletnimi spoczywa na matce powodów. Pozwany poświęca się wyłącznie swojej pasji, jaką jest wędkarstwo i wydatkuje na ten cel spore sumy pieniędzy – ponad 1.000 zł miesięcznie – nabywając bardzo drogi sprzęt wędkarski. Stać jest go również na zakup drogiego sprzętu domowego, stanowiącego wyposażenie kawalerki. Ponadto „jeździ dobrym autem i inwestuje w siebie mimo posiadana już sporej garderoby”.

Matka małoletnich powodów od kilku lat jest bezrobotna, bez prawa do zasiłku, skupia się na wychowywaniu dzieci. Korzysta z pomocy socjalnej (...) w S., do końca sierpnia 2021r. otrzymuje dodatek mieszkaniowy (350 zł), uzyskuje także zasiłek pielęgnacyjny (219 zł) oraz świadczenie wychowawcze na obydwoje małoletnich (tzw. 500 +).

Pozwany ma wykształcenie średnie, od 10 lat pracuje jako kierowca ciężarówki, jego pensja wciąż podlega podwyżkom, a poza pensją otrzymuje również premie i dodatkowe wynagrodzenia za sobotnie dyżury. Według wiedzy matki małoletnich powodów pozwany zarabia co najmniej 5.000 zł – 5.500 zł miesięcznie.

W pozostałej części uzasadnienia, szeroko opisano relacje rodzinne, co ze względu na ich charakter, wykracza poza przedmiot niniejszego postępowania, w związku z czym nie wymaga, w uznaniu Sądu, szerszego omawiania.

Wraz z pozwem złożono w formie załączników szereg dokumentów w przedmiocie m.in. sytuacji osobistej małoletnich powodów, ponoszonych kosztów utrzymania i wychowania małoletnich oraz ich matki oraz otrzymywanych świadczeń (k. 25-64 akt).

W odpowiedzi na pozew pozwany S. R., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, uznał powództwo do kwoty po 500 zł na rzecz każdego z małoletnich powodów, wnosząc o jego oddalenie w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu przyznał, że początkowo płacił na rzecz małoletnich powodów alimenty w wysokości 1.800 zł miesięcznie – łącznie na dwoje dzieci. Niemniej, począwszy od maja 2021r. regularnie płaci kwoty po 1.000 zł miesięcznie albowiem kwota 1.800 zł jest dla niego zbyt wysoka, tym bardziej nie zgadza się na kwotę zaproponowaną przez matkę małoletnich powodów.

Jeśli chodzi o zarobki pozwanego, podstawą jego wynagrodzenia jest najniższa krajowa, jednak w praktyce często zdarza się, że zarabia więcej. Na te dodatki składa się premia uznaniowa, zwrot kosztów za paliwo (gdy pozwany zakupi paliwo do samochodu służbowego) czy premia za pracę w sobotę (150 zł). Średnie zarobki pozwanego kształtują się w granicach 3.500 zł.

Pozwany ponosi jednak miesięczne wydatki w wysokości 3.255 zł, na które składają się: 1.000 zł wyżywienie, 200 zł media, 35 zł telefon, 70 zł odzież, 1.000 zł alimenty, 100 zł leczenie stomatologiczne, 400 – 500 zł koszt dojazdów do pracy w B. oraz 300 zł opłat za kawalerkę. Ponad tę kwotę pozwany ponosi miesięczny koszt 250 – 300 zł z tytułu wyposażenia kawalerki.

Co do zasady pozwany nie kwestionuje wyliczeń dokonanych przez matkę małoletnich, neguje jedynie wysokość i sposób podziału tej kwoty między rodziców. Zwraca również uwagę na fakt, że matka małoletnich pobiera świadczenie 300 + z tytułu pokrycia kosztów wyprawki szkolnej oraz świadczenie 500 + na każde z małoletnich powodów, które – ze względu na cel tego świadczenia - powinno zostać uwzględnione w końcowym rozliczeniu. Pozwany nie zaprzecza, że matka małoletnich jest dobrą matką, jednak fakt, że to głównie ona uczestniczyła w codziennym wychowaniu dzieci nie przekreśla pozwanego jako ojca albowiem w czasie gdy matka sprawowała opiekę nad dziećmi, on pracował zarobkowo. W dalszej części pozwany podniósł, że matka małoletnich powodów wykorzystuje swą pozycję rodzica wiodącego i ogranicza możliwość osobistych starań pozwanego w wychowanie dzieci, podczas gdy pozwany pragnie w ich życiu uczestniczyć i takie propozycje składa, nie ustala również z pozwanym kosztów i wydatków na dzieci, a także zataja przed nim ważne informacje ich dotyczące. Uznając większy udział matki w wychowywaniu dzieci, nie zgadza się jednak na to aby wyłącznie on obciążony został kosztami ich utrzymania zważywszy zwłaszcza na fakt, że małoletnie dzieci są już w tym wieku, że także matka małoletnich również powinna poszukać zatrudnienia, nie będąc przecież zwolnioną ze starań w zakresie ich utrzymania.

Wraz z odpowiedzią na pozew, pozwany załączył fotografie zrzutów ekranu telefonu komórkowego na potwierdzenie faktu, że za miesiące maj i czerwiec uiścił na rzecz małoletnich powodów z tytułu alimentów kwoty po 1.000 zł miesięcznie (k. 84 akt).

Postanowieniem z dnia 07.07.2021r. Sąd Rejonowy w Chełmnie oddalił wniosek matki małoletnich powodów w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia w wysokości po 1.000 złotych miesięcznie – w całości (k. 85 akt).

Ostatecznie, na rozprawie w dniu 09.12.2021r., strony zweryfikowały swoje stanowiska w ten sposób, że matka małoletnich powodów wyraziła zgodę na ustalenie alimentów w wysokości po 750 zł na rzecz każdego z małoletnich powodów, z kolei pozwany uznał powództwo do kwot po 500 zł na rzecz małoletniego powoda oraz 600 zł na rzecz małoletniej powódki. Wobec rozbieżności ostatecznych stanowisk, nie doszło do zawarcia ugody. Powództwo nie zostało również cofnięte w żadnym zakresie.

W trakcie postępowania – w dniu 07 września 2021r. - matka małoletnich powodów E. R. (2) wystąpiła do Sądu Okręgowego w Toruniu z pozwem przeciwko S. R. o rozwód. Postępowanie jest w toku.

Sąd ustalił, co następuje.

Małoletnie E. R. (1) (ur. (...)) i P. R. (1) (ur. (...)) są dziećmi E. R. (2) i S. R.. Małoletni pochodzą ze związku małżeńskiego w/wym. Aktualnie, przed Sądem Okręgowym w Toruniu, toczy się postępowanie o rozwód z powództwa E. R. (2) przeciwko S. R.. Pozew skutecznie złożono w dniu 07.09.2021r.

/okoliczności bezsporne oraz dowód: odpisy skrócone aktów urodzenia, k. 26 i 27 akt, pismo, k. 100 – 101, 141 akt/

Od października 2020r. rodzice małoletnich powodów pozostają w separacji faktycznej, pozwany opuścił mieszkanie, w którym zamieszkiwał wspólnie z rodziną. W lokalu tym mieszka matka małoletnich powodów wraz z dziećmi, z kolei ojciec (pozwany) mieszka wraz z matką w jej mieszkaniu. Rodzice małoletnich powodów posiadają również nabyte w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej kolejne mieszkanie – kawalerkę oraz dwa samochody osobowe marki S. (...). Każdy z małżonków użytkuje jeden z samochodów na własne potrzeby. Kawalerka nie jest użytkowana przez żadnego z małżonków, nie jest też wynajmowana, miesięczny koszt jej utrzymania wynosi 300 zł i jest ponoszony przez pozwanego.

/okoliczności bezsporne oraz dowód: przesłuchanie E. R. (2), k. 104v i 152v-153 akt, przesłuchanie S. R., k, 104v-105 i 153-153v akt/.

Matka małoletnich powodów ponosi następujące koszty z tytułu zajmowanego wraz z dziećmi lokalu: energia 260,51 zł co dwa miesiące, abonament tv i internet 125 zł miesięcznie, woda 50 zł dopłaty miesięcznie, gaz 50 zł miesięcznie, czynsz za mieszkanie - obliczony od ilości 4 zamieszkujących go osób - 705,09 zł miesięcznie. W okresie od marca do końca sierpnia 2021r. matka małoletnich powodów korzystała z dodatku mieszkaniowego w kwocie 352,56 zł miesięcznie oraz ryczałtu na zakup opału w kwocie 5,33 zł miesięcznie (tj. 357,89 zł łącznie).

koszt miesięcznych kosztów związanych z zapłatą czynszu, wody, prądu, gazu, tv i internetu (1.060,35 zł), pomniejszony o kwotę dodatków do mieszkania (357,89 ł), podzielony przez troje domowników i przypadający proporcjonalnie na rzecz każdego z małoletniego powoda to kwota około 234,15 zł miesięcznie.

Matka małoletnich powodów ponosi też koszty dojazdu do szkoły, lekarza, na zakupy (300 zł / miesiąc), koszt podatku od nieruchomości i podatku rolnego (419 zł / rok), ubezpieczenia na życie małoletniej (128,88 zł / rok).

Małoletnia E. R. (1) chodzi do szkoły, ponosi związane z tym koszty zakupu przyborów szkolnych i edukacyjnych. Małoletni P. R. (1) nie uczęszcza do przedszkola, o jego rozwój dba matka.

/okoliczności bezsporne oraz dowody: przesłuchanie E. R. (2), k. 104 v i 152v-153 akt, rachunki, k. 42- 44 akt, polisa ubezpieczeniowa, k. 47 akt, faktury, k. 49-57 akt, decyzja wójta gminy S., k. 63 akt/

Małoletni powodowie nie mają żadnego majątku.

E. i P. rodzeństwo R. zamieszkują wraz z matką i pozostają pod jej opieką, która czyni osobiste starania o utrzymanie, wychowanie i leczenie małoletnich.

/okoliczności bezsporne oraz dowody: zeznania świadków P. J., k. 151v akt, P. R. (2), k. 152 akt/

Małoletnia E. R. (1) ma 10 lat, jest uczennicą III klasy szkoły podstawowej (obecnie IV klasy). Do szkoły dojeżdża naprzemiennie – autobusem lub dowożona jest samochodem przez matkę, w zależności od rozkładu jej zajęć. Dziewczynka rozwija się prawidłowo. Z uwagi na niewielką skoliozę, wymaga okresowej kontroli w poradni wad postawy, korzysta z bezpłatnych zajęć korekcyjnych. Uczęszcza również na nieodpłatne zajęcia plastyczne. Z uwagi na trudności wychowawcze objęta jest wsparciem Poradni P. – Pedagogicznej.

/dowód: przesłuchanie E. R. (2), k. 104v i 152v-153 akt, formularz zgłoszenia do (...) w C., k. 31 akt, dokumentacja medyczna, k. 33 – 36 akt, dokumentacja szkolna, k. 38-40 akt/

Łączny koszt miesięcznego utrzymania małoletniej powódki wynosi 1.316 zł (szczegółowo określony na k. 21-22 akt).

Małoletni P. R. (1) ma 4 lata. Chłopiec nie uczęszcza do przedszkola, pozostaje w domu pod opieką matki. Rozwija się prawidłowo. Ma stwierdzoną przepuklinę, był leczony operacyjnie. Ze względu na szybki wzrost pozostaje pod kontrolą lekarską.

Wszystkie wizyty i kontrole lekarskie i psychologiczne małoletnich powodów realizowane są w ramach publicznej służby zdrowia i finansowane ze środków NFZ.

/dowód: przesłuchanie E. R. (2), k. 104v i 152v-153 akt, dokumentacja medyczna, k. 37 akt/

Łączny koszt miesięcznego utrzymania małoletniego powoda wynosi 975 zł (szczegółowo określony na k. 23- 24 akt).

Matka małoletnich powodów E. R. (2) ma 35 lat, posiada wykształcenie wyższe o kierunku administracja publiczna. Zarejestrowana jest jako osoba bezrobotna, nie posiadająca prawa do zasiłku. Za wyjątkiem krótkich okresów nie pracuje i nie zarobkuje od 2006r. Nie podejmuje prac dorywczych. Jest zdrowa, nie choruje.

Korzysta z pomocy socjalnej (...) w S., otrzymuje zasiłek rodzinny na dwoje dzieci w łącznej kwocie 219 zł (124 zł + 95 zł) oraz świadczenie wychowawcze na obydwoje małoletnich (tzw. 500 +) w łącznej wysokości 1.000 zł. Pobrała nadto jednorazowe świadczenia na małoletnią powódkę z tytułu pobierania przez nią nauki w kwocie 300 zł w ramach programu „Dobry start” oraz dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego w kwocie 100 zł.

Z uwagi na trudną sytuację majątkową, matka małoletnich powodów zaciąga drobne pożyczki u osób trzecich i wyzbywa się rzeczy (lakiery do paznokci).

/dowód: przesłuchanie matki małoletnich powodów, k. 104v, 152v-153 akt, zaświadczenie PUP w C., k. 28, 29 akt, naliczenie czynszowe, k. 30 akt, przelew za lakiery, k. 41 akt, decyzja (...), k. 64 akt./

Pozwany S. R. ma 37 lat, posiada wykształcenie średnie, od ponad 10 lat pracuje jako kierowca - kurier. Nie posiada uprawnień do prowadzenia pojazdów ciężarowych typu TIR. Z tytułu zatrudnienia osiąga wynagrodzenie miesięczne w wysokości najniższej krajowej - około 2.600 – 2.700 zł. Poza wynagrodzeniem zasadniczym otrzymuje również premie uznaniowe i diety za pracę w soboty w kwocie po 150 zł za każdy dzień pracy w sobotę. Dodatkowo, pozwany ma możliwość uzyskania premii uznaniowych. Czasami, gdy nadarzy się okazja, sprzeda kilka palet służących do transportu towarów. Miesięcznie jest w stanie dorobić z tego tytułu około 200 zł. Pracując jako kurier, otrzymuje też czasem drobne napiwki od klientów. Średnie zarobki pozwanego kształtują się w wysokości około 3.500 zł miesięcznie. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, zdarza się, że tankuje z własnych środków samochód służbowy, którym się porusza, a następnie kwota ta jest mu przez pracodawcę zwracana.

Pozwany tymczasowo mieszka wraz z matką w miejscowości Ż., skąd ma bliżej do pracy w B.. Nie mieszka w kawalerce, stanowiącej majątek dorobkowy stron, ale ponosi koszty jej utrzymania w wysokości 350- 450 zł opłat za czynsz i prąd. Z tytułu dojazdów do pracy ponosi koszty 550 – 600 zł miesięcznie. Na swoje hobby (wędkarstwo) wydatkuje kwotę około 100 zł miesięcznie.

Pozwany – poza faktem, że leczy się stomatologicznie (100 zł / miesiąc) - jest zdrowy, nie pali papierosów, nie pije alkoholu. Poza majątkiem dorobkowym małżeńskim, nie posiada majątku odrębnego.

/ dowód: przesłuchanie S. R., k. 104v-105 i 153 akt, zaświadczenie o zatrudnieniu, k. 45 i 108 akt, potwierdzenie przelewu, k. 46 akt./

Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu powództwo okazało się częściowo uzasadnione.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dowody z przesłuchania stron, zeznań świadków, a także dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne złożone w sprawie dokumenty albowiem ich prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron, również Sąd nie znalazł podstaw by podważać ich wiarygodność. Na marginesie tylko podnieść należy, iż załączone do pozwu paragony (k. 58-62 akt) waloru takiego nie posiadają, stanowiąc wyłącznie dowód zakupu określonych towarów za określoną kwotę, we wskazanym na paragonie miejscu i przez bliżej nieokreślone osoby, w przeciwieństwie do załączonych faktur wystawionych na nazwisko matki małoletnich powodów jako nabywcę określonych towarów czy usług. Niemniej, co do zasady, koszty utrzymania i wychowania małoletnich nie budziły wątpliwości (o czym poniżej) jako odpowiadające zasadom doświadczenia życiowego i przeciętnym kosztom utrzymania małoletnich, bez konieczności ich skrupulatnego dowodzenia.

W ocenie Sądu wiarygodne są również zeznania stron procesu – pozwanego i matki małoletnich powodów co do zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów, w zakresie w jakim znajdują oparcie w złożonych dokumentach zaliczonych w poczet materiału dowodowego i za wyjątkami, o których mowa poniżej. Zasadniczy spór dotyczył natomiast możliwości zarobkowych i majątkowych obojga zobowiązanych rodziców. Co do możliwości pozwanego, punktem wyjścia dla ich oceny stały się dla Sądu złożone przez niego dowody w postaci dokumentów, zmodyfikowane in plus na korzyść małoletnich powodów w oparciu o zeznania samego pozwanego, który ujawnił, że osiąga również inne dochody, przekraczające jego udokumentowane zarobki. Dowodom tym matka małoletnich powodów przeciwstawiła wyłącznie własne przypuszczenia czy informacje zasłyszane od osób trzecich, które nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Korelowały one wprawdzie z zeznaniami świadków P. J. i P. R. (2) w tym zakresie, niemniej wiedzę na temat zarobków osiąganych przez pozwanego czerpali oni z własnych przypuszczeń, zasłyszanych informacji i na podstawie ogłoszeń prasowych, nie mając zresztą rzetelnej wiedzy odnośnie do kwalifikacji zawodowych i uprawnień pozwanego. Nie jest to jednak powód aby zeznaniom wymienionych świadków odmówić waloru wiarygodności. W pozostałym zakresie zeznania świadków potwierdzały jedynie fakt sprawowania bieżącej pieczy nad dziećmi przez ich matkę, który był w sprawie niekwestionowany, a także trudnej sytuacji finansowej powodów i ich matki, który – wobec faktu utrzymywania się wyłącznie ze świadczeń socjalnych i alimentacyjnych – nie budził wątpliwości Sądu.

Zgodnie z treścią art. 133§1 k.r.o. oboje rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Na obojgu rodzicach spoczywa zatem z mocy prawa obowiązek spełniania świadczeń alimentacyjnych na dzieci, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Określenie zakresu obowiązku alimentacyjnego powinno być dokonane przy uwzględnieniu przepisu art. 135§1 k.r.o, z którego wynika, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Wedle art. 96 k.r.o. obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej.

Jeśli chodzi o charakter i wysokość usprawiedliwionych potrzeb małoletnich dzieci, to co do zasady nie były one kwestionowane przez stronę pozwaną. Oszacowane przez matkę małoletnich koszty utrzymania i wychowania dzieci (stanowiące kwotę 1.316 zł oraz 975 zł miesięcznie) również w uznaniu Sądu – co do zasady i za wyjątkami, o których mowa poniżej - nie są zawyżone, odpowiadając przeciętnym kosztom utrzymania i wychowania dzieci w tym wieku (10 i 4 lata), które są zdrowe. Zważyć należy jednak w tym miejscu, że małoletnie w istocie korzystają z konsultacji medycznych i psychologicznych, niemniej są one realizowane w ramach publicznej służby zdrowia i finansowane ze środków NFZ, w związku z czym nie generują praktycznie żadnych kosztów z nimi związanymi. Częstotliwość tych konsultacji – i podnoszona przez matkę małoletnich konieczność pokrycia kosztów paliwa na dojazdy - nie wpływa przy tym w sposób zasadniczy na zwiększenie kosztów utrzymania małoletnich. Z przedłożonych dokumentów wynika bowiem, że np. konsultacje małoletniej E. w poradni wad postawy odbyły się trzy razy od początku 2019r. i to w szpitalu w położonym nieopodal G. (k. 35 akt). Małoletni P. z kolei jednorazowo – w 2018r. przebywał w szpitalu w celu leczenia operacyjnego (k. 37 akt), chociaż z pewnością odbywa też okresowe kontrole lekarskie. W podobny sposób ocenić należy również koszt zakupu obuwia ortopedycznego dla małoletniego P. w kwocie odpowiadającej właściwie cenom obuwia niespecjalistycznego, który uwzględniony został już zresztą w kosztach utrzymania małoletniego. Jeśli zaś chodzi o niezaspokojone potrzeby córki E. polegające na konieczności zapewnienia jej korepetycji w ramach przedmiotów z języka polskiego, matematyki i języka angielskiego, to w ocenie Sądu, brak jest podstaw aby uznać je za potrzeby usprawiedliwione małoletniej. Na uwadze należy mieć bowiem fakt, że dziewczynka ma 10 lat, dopiero rozpoczęła swoją edukację szkolną (ukończyła klasę trzecią szkoły podstawowej), zatem – z uwagi na nieskomplikowany poziom edukacji oraz wyższe wykształcenie matki małoletnich – z całą pewnością przyjąć można założenie, że matka dysponuje odpowiednimi kwalifikacjami aby wspomóc małoletnią w tym zakresie. Zresztą, skoro udział matki małoletnich powodów w wykonaniu swojego obowiązku alimentacyjnego polega obecnie wyłącznie na osobistych staraniach o ich utrzymanie i wychowanie, jest oczywistym, że w praktyce winien on przyjąć m.in. formę pomocy właśnie w procesie ich edukacji.

O ile jednak zasadniczo nie budzi wątpliwości Sądu szacowana przez matkę małoletnich wysokość kosztów ich utrzymania, o tyle pewne wydatki należy jednak ocenić jako zawyżone bądź nieuzasadnione. W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na fakt, iż z pewnością zawyżone zostały koszty związane z edukacją małoletniej E., w tym przeznaczone na zakup tzw. wyprawki do szkoły. Zwrócić należy bowiem uwagę, iż małoletnia uczęszcza do szkoły publicznej - nieodpłatnej, ma możliwość korzystania z transportu zbiorowego dzieci do szkół zorganizowanego przez gminę w ramach jej zadań zleconych. Z kolei co do samej „wyprawki”, matka małoletniej pobrała jednorazowe świadczenie z tytułu pobierania nauki w ramach programu „Dobry start”, tzw. 300 + (vide: rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu Dobry start wraz ze zmieniającymi je rozporządzeniami Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2019 r. i z dnia 15 czerwca 2021 r.) oraz jednorazowy dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego przyznany przez gminę w kwocie 100 zł (k. 64 akt). Rodzice małoletniej są nadto zwolnieni z obowiązku zakupu podręczników szkolnych, materiałów edukacyjnych oraz ćwiczeniowych, które – co do zasady - zakupywane są dla uczniów przez szkoły i finansowane z dotacji celowej otrzymywanej z budżetu państwa ( Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 5 marca 2020 roku w sprawie udzielania dotacji celowej na wyposażenie szkół w podręczniki, materiały edukacyjne i materiały ćwiczeniowe w 2020 r. (Dz. U. z 2020 r, poz. 479)). Na względzie należy mieć również fakt, iż matka małoletnich powodów pobiera świadczenia socjalne i wychowawcze, które winny służyć pokryciu pewnych bieżących potrzeb małoletnich dzieci (zajęcia dodatkowe, wydatki związane z rozrywką i sportem) i w tym zakresie modyfikować zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców (o czym poniżej).

Ponadto, pewne wydatki małoletnich ocenić należy jako nieuzasadnione i przez to nie podlegające uwzględnieniu w kosztach ich utrzymania i wychowania. Chodzi tu m.in. o wydatki na koszty eksploatacji i utrzymania auta czy telefonu komórkowego, którego małoletnie nie posiadają albo podatku od nieruchomości, które to koszty winny obciążać matkę (i ewentualnie ojca) małoletnich ponieważ stanową nakład na jej (ich) a nie małoletnich majątek.

Zważyć należy przy tym, iż zakres świadczeń alimentacyjnych jest podwójnie uzależniony. Z jednej strony zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej strony od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy przy tym rozumieć te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Sąd, orzekając o wysokości świadczeń alimentacyjnych, obowiązany jest natomiast brać pod uwagę nie tylko dochody realnie osiągane przez zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych, ale także jego potencjalne możliwości zarobkowe i majątkowe, to jest dochody i majątek, jakie zobowiązany mógłby osiągnąć przy pełnym wykorzystaniu swoich kwalifikacji zawodowych, wykształcenia, doświadczenia zawodowego, uwzględniając stan zdrowia i wiek zobowiązanego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42).

Matka małoletnich powodów ma 35 lat, jest zdrowa, ma wykształcenie wyższe w kierunku administracja publiczna. Począwszy od 2006r. – pomijając krótkie okresy aktywności zawodowej – E. R. (2) nie pracowała i nie zarobkowała, pozostając na utrzymaniu męża (k. 28 i 29 akt). O ile jednak sytuacja, że mąż zarobkował a żona zajmowała się wspólnymi dziećmi i domem, mogła mieć miejsce w sytuacji zgodnego podziału obowiązków pomiędzy małżonkami, o tyle w aktualnej sytuacji już nie obowiązuje i zastosowanie znajdują regulacje ustawowe. Rodzice małoletnich pozostają bowiem w sytuacji silnego konfliktu, nie zamieszkują już razem, aktualnie toczy się między nimi sprawa o rozwód, a pozwany nie godzi się aby w dalszym ciągu samodzielnie pokrywać koszty utrzymania rodziny. Matka małoletnich powodów wystąpiła z pozwem o alimenty na rzecz małoletnich, a zatem zasadność tego powództwa oceniać należy przez pryzmat art. 133 i 135 k.r.o., mając na względzie, że obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie obciąża nie jednego ale obydwoje rodziców - stosownie do możliwości zarobkowych i majątkowych każdego z nich, przy czym znaczenie ma nie tyle faktycznie osiągany dochód zobowiązanego do alimentacji ale dochód jaki osiągnąłby on przy maksymalnym wykorzystaniu swych możliwości zarobkowania, zdolności i kwalifikacji. Nie ulega zatem w uznaniu Sądu wątpliwości, że matka małoletnich powodów możliwości swych nie wykorzystuje w pełnym zakresie. Jest wszak osobą młodą, zdrową i wykształconą. Nie posiada wprawdzie większego doświadczenia zawodowego, jednak fakt ten nie pozbawia jej przecież możliwości jakiegokolwiek zarobkowania, chociażby dorywczego czy w niepełnym wymiarze czasu pracy. Zwłaszcza, że wcześniej podejmowała już prace dorywcze związane z usługami kosmetycznymi (manicure), posiadając kompetencje i doświadczenie w tym zakresie. Wydaje się więc, że z powodzeniem mogłaby je aktualnie wykorzystać. Przyznać należy, że matka małoletnich znalazła się aktualnie w zupełnie nowej sytuacji życiowej, pozbawiona źródła stałego utrzymania, jednak od momentu separacji faktycznej i wyprowadzki pozwanego (październik 2020r.) minęło wystarczająco dużo czasu aby przedsięwziąć jakiekolwiek kroki w celu podjęcia zatrudnienia i pozyskania źródła utrzymania własnego i małoletnich dzieci. Tymczasem matka małoletnich powodów nie podejmuje żadnych starań w tym kierunku, nie poszukuje pracy, stojąc na stanowisku, że nie ma możliwości podjęcia nawet dorywczej pracy (wysłuchanie informacyjne w dniu 14.09.2021r., 00:12:47 – 00:14:17), co więcej – nie zamierza podejmować zatrudnienia do momentu usamodzielnienia się dzieci, tj. co najmniej do ukończenia przez nie wieku 12 lat (przesłuchanie matki małoletnich powodów w dniu 09.12.2021r.: 01:07:00 – 01:08:28). Co prawda, wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka (albo wobec osoby niepełnosprawnej) może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie, a w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania i wychowania małoletniego (art. 135§2 k.r.o.). Zważyć należy jednak, że wykonanie w całości obowiązku alimentacyjnego w postaci osobistych starań względem uprawnionego ma co do zasady charakter wyjątkowy i winno być uzasadnione szczególnymi okolicznościami leżącymi po stronie uprawnionego, takimi jak stan jego zdrowia czy wiek dziecka, uzasadniającymi konieczność stałej nad nim opieki. Takie okoliczności w przedmiotowej sprawie nie zachodzą. Małoletni powodowie są bowiem zdrowi, starsza córka jest w wieku szkolnym a młodszy syn - przedszkolnym (4 i 10 lat). Nie istnieją więc żadne obiektywne przeszkody uniemożliwiające matce małoletnich powodów podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia. Tym bardziej, że pozwany wyraża gotowość pomocy i opieki nad dziećmi, co budzi jednak sprzeciw ze strony matki dzieci. Twierdzenia matki, że dzieci są za małe aby podjęła zatrudnienie nie znajdują logicznego uzasadnienia w świetle zasad doświadczenia życiowego. Pełnomocnik małoletnich powodów wskazywała na rozprawie w trakcie jednej z prób ugodowych (rozprawa z dnia 09.12.2021r.; 00:05:10-00:05:20) na trudną sytuację finansową matki małoletnich powodów oraz fakt, że kwota 500 zł miesięcznie (płacona ponad otrzymywane dotychczas alimenty 1.000 zł) wystarczyłaby na pokrycie kosztów utrzymania małoletnich dzieci. W ocenie Sądu matka małoletnich powodów byłaby w stanie kwotę taką dołożyć do budżetu domowego oraz na pokrycie kosztów utrzymania dzieci, i to bez specjalnych kwalifikacji zawodowych czy poświęcenia w tym celu sporej ilości czasu. Matka małoletnich powodów nie zarobkuje ponieważ, w ocenie Sądu, nie chce pracować. Tymczasem utrzymuje się ze świadczeń, które są przeznaczone dla zaspokajanie potrzeb małoletnich dzieci (alimenty i świadczenia wychowawcze, socjalne). Podkreślić należy zaś w tym miejscu z całą mocą, że istota świadczenia alimentacyjnego polega na zapewnieniu środków wychowania i utrzymania osoby uprawnionej do takiego świadczenia, a nie osoby która opiekuje się osobą uprawnioną.

Reasumując, niekwestionowany jest fakt osobistych starań matki o utrzymanie i wychowanie małoletnich dzieci i niewątpliwie musi on mieć wpływ na zakres jej obowiązku alimentacyjnego ale nie w takim – pełnym wymiarze. Zwrócić należy bowiem uwagę, że matka małoletnich powodów oszacowała koszt utrzymania dzieci na kwoty: 1.316 zł i 975 zł, żądając zasądzenia od pozwanego alimentów w wysokościach odpowiednio po 1.300 zł i 950 zł. W okolicznościach przedmiotowej sprawy nie ma, w uznaniu Sądu, żadnego uzasadnienia aby to ojciec dzieci w całości ponosił koszt ich utrzymania, w sytuacji gdy matka nie wykorzystuje swych możliwości zarobkowych, a małoletnie dzieci – z uwagi na swój wiek i dobry stan zdrowia – nie wymagają opieki w takim (pełnym) zakresie.

Pozwany S. R. ma 37 lat, jest zdrowy, zawodowo pracuje jako kierowca ciężarówki, jest kurierem. W ocenie możliwości zarobkowych ojca Sąd oparł się przede wszystkim na przedłożonym przez pozwanego dokumencie – zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (k. 108 akt). Wynika z niego, że pozwany otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2.600 – 2.700 zł i składa się na nie płaca zasadnicza wraz z dietami (za pracę w soboty). W trakcie przesłuchania pozwany przyznał jednak, że w praktyce jest w stanie osiągnąć wyższy dochód rzędu 3.000 - 3.500 zł (z nadgodzinami, pracą w soboty), a ponadto sprzedając palety do przewozu towarów potrafi zarobić dodatkowo 100 – 200 zł miesięcznie, czasem jako kurier otrzymuje też drobne napiwki. Nie posiada jednak uprawnień do pracy jako kierowca aut typu TIR, co przekłada się na wysokość otrzymywanych przez niego zarobków. Maksymalna kwota zarobków pozwanego plasuje się więc w granicach 3.500 zł. Należy jednak na względzie mieć fakt, że jest to wynagrodzenie maksymalne – a więc nieregularne i niepewne bo zależne od wielu czynników: ilości nadgodzin, możliwości pracy w soboty, operatywności pozwanego, popytu na palety, hojności odbiorców przesyłek. Zeznania pozwanego w tym względzie należało uznać za w pełni wiarygodne nie tylko dlatego, że znalazły potwierdzenie w złożonej dokumentacji ale również z tego powodu, iż pozwany sam od samego początku dochodów swych nie ukrywał, wskazując na dodatkowe źródła i to bez żadnej inicjatywy dowodowej ze strony powodowej. Wszystkie wymienione tu formy aktywności pozwanego (dodatkowa praca w soboty, sprzedaż palet) świadczą, iż w sposób maksymalny wykorzystuje on swoje możliwości zarobkowania. Czy w tej sytuacji można czynić pozwanemu zarzut, że wydatkuje on pewne kwoty z wypracowanego przez siebie wynagrodzenia na realizację własnego hobby (wędkarstwo) w sytuacji gdy potrzeby małoletnich są zaspokojone, a wysokość wydatkowanych na ten cel środków nie została wykazana jako ponadprzeciętna? Strona powodowa nie wykazała zresztą w żaden sposób, że pozwany osiąga lub może osiągnąć wyższe zarobki, a przecież to na niej spoczywał ciężar udowodnienia faktów, z których wywodziła skutki prawne (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.). Oznacza to, że Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Powtórzyć należy w tym miejscu, iż zawnioskowani przez stronę powodową świadkowie nie byli w stanie wykazać, że pozwany osiąga wyższe dochody aniżeli przez niego deklarowane, opierając swoje przypuszczenia w tym względzie wyłącznie na ogłoszeniach prasowych czy zasłyszanych informacjach, nie mając nawet rzetelnej wiedzy o kwalifikacjach zawodowych pozwanego. Strona powodowa obowiązkowi dowodowemu w tym zakresie nie podołała, mimo iż działała w sprawie zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika; ani nie przedstawiła żadnych innych dowodów ani nie żądała przedłożenia za pośrednictwem Sądu dowodów, których sama otrzymać nie mogła (art. 248 k.p.c.). A skoro tak, powództwo w tym zakresie musiało podlegać oddaleniu.

Reasumując, przy ustalaniu wysokości obowiązku alimentacyjnego S. R. Sąd wziął pod uwagę: usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów w zakresie ich utrzymania i wychowania, możliwości zarobkowe pozwanego, możliwości zarobkowe matki małoletnich powodów oraz jej osobiste starania o ich utrzymanie i wychowanie, a także świadczenia socjalne i wychowawcze pobierane przez matkę małoletnich powodów.

Poza jednorazowymi świadczeniami z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego i pobierania nauki przez małoletnią powódkę w łącznej wysokości 400 zł, matka małoletnich powodów pobiera również przyznany przez gminę zasiłek rodzinny na dzieci w łącznej wysokości 219 zł miesięcznie (95 zł i 124 zł, k. 64 akt) oraz świadczenie wychowawcze tzw. 500+ na obydwoje małoletnich, tj. łącznie 1.000 zł w stosunku miesięcznym. Co prawda, w świetle art. 135 k.r.o. świadczenia te nie wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych, nie sposób jednak pominąć faktu, że są one pobierane przez matkę małoletnich, stanowiąc realny dochód i służąc zaspokojeniu ich potrzeb. Przepis art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci ; Dz.U.2019.2407 ze zm.) wprost stanowi, że celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że świadczenie wychowawcze wypłacane rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko nie jest traktowane w kategoriach dochodu tego rodzica, mające wpływ zakres świadczenia alimentacyjnego tego rodzica wobec dziecka. Świadczenie to (ani inne tego rodzaju świadczenie) nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Skoro zatem jest ono przeznaczone na „zaspokojenie potrzeb dziecka”, które przecież nie są nieograniczone, Sąd ustalając obowiązek alimentacyjny nie może pominąć faktu jego pobierania. Gdyby bowiem finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców, to świadczenie 500+ stanowiłoby „czysty zysk” dla rodzica pobierającego je. Dlatego Sąd wziął pod uwagę, że małoletni powodowie otrzymują dodatkowe kwoty na częściowe pokrycie wydatków związanych z ich wychowywaniem, w tym opieką nad nimi i zaspokojeniem ich potrzeb życiowych, ale nie uwzględniał tych kwot jako dochodu matki małoletnich powodów przy ustalaniu jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz dzieci. W ocenie Sądu świadczenie wychowawcze 500+ winno służyć pokryciu kosztów dodatkowych (dodatkowych zajęć sportowych, rozrywki, obozów sportowych, sprzętu, wycieczek), natomiast usprawiedliwione potrzeby małoletnich dzieci powinni pokrywać ich rodzice w ramach obciążającego ich obowiązku alimentacyjnego.

Wysokość zasądzonych alimentów winna nadto podlegać, w uznaniu Sądu, różnicowaniu w zależności od usprawiedliwionych potrzeb każdego z małoletnich powodów. W okolicznościach przedmiotowej sprawy jest oczywistym, że koszty te w przypadku małoletniej powódki są wyższe aniżeli koszty utrzymania powoda. E. R. (1) ma 10 lat, uczęszcza do szkoły podstawowej, z kolei małoletni P. ma 4 lata, nie chodzi do przedszkola, pozostając pod opieką matki. Oznacza to, że po stronie dziewczynki istnieją usprawiedliwione potrzeby w zakresie edukacji, zajęć dodatkowych, uczestniczenia w grupie rówieśniczej (np. harcerstwo), powstają zatem koszty związane z zaspokojeniem tych potrzeb.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Sąd stanął na stanowisku, że kwota 650 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki oraz kwota 550 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda są, w uznaniu Sądu, adekwatne i stanowią rozsądną równowagę pomiędzy potencjalnymi zarobkami obydwojga zobowiązanych rodziców – z jednej strony oraz bieżącymi potrzebami małoletnich powodów - z drugiej, umożliwiając ich zaspokojenie. W ocenie Sądu kwota alimentów w łącznej wysokości 1.200 zł miesięcznie zasądzona od pozwanego na rzecz powodów nie przekracza również możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Kwota w wyższej wysokości nie tylko naruszałaby, w uznaniu Sądu, zasadę równej stopy życiowej ale mogłaby w konsekwencji prowadzić do niedostatku po stronie pozwanego. Nie należy bowiem tracić z pola widzenia faktu, że ojciec małoletnich także ponosi koszty swojego utrzymania (koszty mieszkaniowe, wyżywienia, ubrania, leczenia czy dojazdów do pracy stanowiącej źródło utrzymania jego i małoletnich), koszt utrzymania wspólnego mieszkania stron (ponad 300 zł miesięcznie), który co do zasady winien obciążać również matkę małoletnich powodów, zaś potrzeby dzieci w sposób naturalny będą rosły z biegiem czasu, zwiększając tym samym zakres obciążenia alimentacyjnego rodziców.

W pozostałym zakresie, tj. ponad zasądzone kwoty 650 zł i 550 zł, potrzeby małoletnich powodów - w ocenie Sądu - zapewnić powinna ich matka, wykorzystując swoje możliwości zarobkowe oraz posiłkując się pozyskiwanymi na ten cel świadczeniami (500+ na rzecz każdego z małoletnich, 219 zł zasiłku rodzinnego, jednorazowe świadczenia 300+ oraz dodatek 100 zł z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego). Oszacowane przez matkę małoletnich koszty ich miesięcznego utrzymania wychowania w kwotach po 1.316 zł i 975 zł zostały nieco zawyżone (o czym mowa powyżej) i powinny ulec drobnemu miarkowaniu. Biorąc jednak pod uwagę tylko i wyłącznie zakres ustalonego obowiązku alimentacyjnego pozwanego (650 zł i 550 zł), a także wysokość pobieranych przez matkę świadczeń na rzecz małoletnich, wszystkie usprawiedliwione potrzeby powodów zostają zaspokojone.

Uwzględniając całokształt okoliczności sprawy oraz zakres żądania, Sąd orzekł jak w punkcie 1. wyroku, uznając za zasadne zasądzenie alimentów od pozwanego S. R. na rzecz małoletniej powódki E. R. (1) w kwocie po 650 zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniego powoda w kwocie 550 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 12 – go każdego miesiąca, począwszy od dnia 19 maja 2021r., czyli od dnia złożenia pozwu do dnia 06 września 2021r., tj. do dnia poprzedzającego dzień skutecznego wytoczenia powództwa o rozwód.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 128 k.r.o., art.. 133§1 k.r.o. i art. 135 k.r.o. orzeczono jak w punkcie 1. sentencji, w pozostałym zakresie powództwo oddalając jako bezzasadne, o czym orzeczono w punkcie 2. wyroku.

Zgodnie z art. 355§1 i 2 k.p.c., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Uwzględniając fakt, że pozwany wyraził zgodę na cofnięcie pozwu w tej części, zaś w ślad za art. 203§4 k.p.c. częściowe cofnięcie pozwu co do żądania alimentów za okres od dnia zawisłości sprawy o rozwód nie jest niedopuszczalne, a okoliczności sprawy nie wskazują, by wymienione czynności były sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzały do obejścia prawa, Sąd umorzył postępowanie za ten okres. O powyższym orzeczono jak w pkt 3. sentencji.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 4. Wyroku na podstawie art. 100 k.p.c., znosząc je wzajemnie między stronami. Obie strony w przybliżonym stopniu przegrały bowiem sprawę. Wprawdzie ostatecznie strona powodowa powództwa nie cofnęła w żadnej części, niemniej podejmowane były próby ugodowe i w ostateczności pozwany uznał powództwo do kwot po 500 zł i 600 zł, zaś strona powodowa skłonna była zawrzeć ugodę do kwot po 750 zł. Ostatecznie, zasądzone w kwotach 550 zł i 650 zł, mimo braku ugody, uwzględniały w podobnym stopniu żądania obu stron, co winno w uznaniu Sądu znaleźć swe przełożenie również w rozstrzygnięciu o kosztach procesu.

W punkcie 5. wyroku Sąd, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 755 z późn. zm.) w zw. z art. 102 k.p.c., kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa, uznając, iż obciążenie pozwanego nieuiszczonymi przez stronę powodową kosztami sądowymi, od których strona ta była zwolniona, byłoby zbyt dużym obciążeniem dla pozwanego, zważywszy również na wysoką wartość przedmiotu sporu (27.000 zł), którą ostatecznie strona powodowa jednak weryfikowała oraz na fakt, że pozwany od początku uznawał powództwo w zasadnej części i regulował zobowiązania alimentacyjne, to zaistniały szczególne przesłanki uzasadniające nie obciążanie pozwanego kosztami sądowymi.

W pkt 6. sentencji wyroku, na podstawie art. 333§1 pkt 1) k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Rygor natychmiastowej wykonalności jest bowiem nadawany z urzędu bez żadnych ograniczeń w zakresie rat alimentacyjnych płatnych po dniu wniesienia powództwa do sądu.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  Odpis postanowienia z dnia 30 listopada 2021 r. – wraz z odpisem pisemnego uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi małoletnich powodów r.pr. J. M. oraz pełnomocnikowi pozwanego r.pr. M. K., informując jednocześnie, że w sprawie zachodzą warunki z art. 369 § 1 ¹ k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c.;

3.  Doręczenia pełnomocnikom proszę dokonać w trybie art. 15 zzs ⁹ ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020.1842 ze zm.), tj. poprzez umieszczenie w systemie teleinformatycznym służącym udostępnianiu tych pism (portal informacyjny);

4.  Przedłożyć z wpływem, zażaleniem lub na termin.

C., 05.01.2022r.