Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Chełmnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sek. sąd. M. B.

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2019 r. w Chełmnie

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko A. K.

o zapłatę

orzeka :

I.  Zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda S. K. kwotę 35.389, 62 zł ( trzydzieści pięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami ustawowymi od następujących kwot:

1.  od kwoty 1.756,15 zł od dnia 4 października 2017 roku do dnia zapłaty,

2.  od kwoty 33.633,47 zł od dnia 10 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty.

II.  Umarza postępowanie co do żądania zapłaty kwoty 967,65 zł

( dziewięćset sześćdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt pięć groszy)

III.  Oddala powództwo w pozostałej części.

IV.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.834,68 zł ( dwa tysiące osiemset trzydzieści cztery złote sześćdziesiąt osiem groszy) z tytułu kosztów procesu.

V.  Nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Chełmnie :

- od powoda z zasądzonego roszczenia kwotę 215,17 ( dwieście piętnaście złotych siedemnaście groszy)

- od pozwanej kwotę 1.769,83 ( jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt trzy grosze )

z tytułu nieuiszczonej opłaty sądowej, od uiszczenia której powód był zwolniony.

UZASADNIENIE

Powód S. K. w pozwie wniesionym dnia 04 października 2017 r. przeciwko A. K. domagał się : zasądzenia od pozwanej A. K. na rzecz powoda kwoty 39.692,37,zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty i zasądzenie od pozwanej kosztów zastępstwa procesowego powoda. Powód wnosił o wydanie wyroku zaocznego , jeśli zajdą ku temu przesłanki ustawowe oraz o nadanie wyrokowi w pkt . 1 rygoru natychmiastowej wykonalności oraz o obciążenie pozwanej kosztami sądowymi , od uiszczenia , których powód został zwolniony.

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał , że strony były małżeństwem. Ich związek został rozwiązany wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 grudnia 2014 roku w sprawie oznaczonej sygn. akt (...). W trakcie małżeństwa strony zaciągnęły dwa kredyty na remont i rozbudowę nieruchomości położonej w N., gdzie zamieszkiwały wraz z założoną rodziną .Kredyty były spłacane sukcesywnie w trakcie trwania związku małżeńskiego. W roku 2015 już po uzyskaniu rozwodu powód z pozwaną , mając świadomość , że ich związek rozpadł się zupełnie oraz tego, że nie są w stanie spłacić zaciągniętych zobowiązań , wspólnie dokonali sprzedaży nieruchomości za kwotę 235.000,00 zł. Podczas zawierania urnowy strony otrzymały kwotę 42,000,00 zł. Pozostałą kwotę w wysokości 193.000,00 zł strony otrzymały w terminie do 23 października 2015 roku w tym : kwota 82.904,01 zł została przekazana do spłaty kredytu zabezpieczonego wpisanego w dziale IV księgi wieczystej jako hipoteka oraz kwoty po 55,047,99 zł dla każdej ze stron , na wskazane przez nie konta. Z tych otrzymanych kwot strony względem siebie zobowiązały się spłacać pozostałe zobowiązania kredytowe, zaciągnięte wspólnie. Była to kwota 74.106,94 zł. Na tę kwotę składały się następujące zobowiązania stron z okresu małżeństwa : 36 309, 68 zł z tytułu kredytu na remont , 26 050,41 zł z tytułu kredytu na łazienkę , 8000,00 zł z tytułu rok linii i 3746,85 zł z tytułu karty kredytowej . Kwota ta powinna zostać podzielona przez dwa , co oznacza , że na każdą ze stron przypada 37 053,47 zł. Do kwoty tej , zdaniem powoda należy dodać spłatę rat kredytu hipotecznego w okresie od stycznia – czerwca 2015 roku – 3041,49 zł , spłatę kredytu na remont łazienki i tarasu w wysokości 1935,21 zł , podatek do gminy w wysokości 301,00 zł , co daje łącznie kwotę 4277,80 zł , wobec czego na każdą ze stron przypada kwota 2638,90 zł . Tak więc na kwotę objętą pozwem składa się kwota 37 053,47 plus kwota 2638,90 zł. Powód wskazał , że wzywał pozwaną w czerwcu 2015 roku do zapłaty połowy każdej wpłaconej raty z tytułu kredytu hipotecznego , kredytu na remont łazienki, rok linii w wys. 8.000,00 zł i pożyczki od siostry udzielonej w wysokości 5000,00 zł. Odpowiedź pozwanej była negatywna . Odmówiła realizacji jego „żądań”, bowiem jak wynika to z pisma jej pełnomocnika powód płaci niewielkie alimenty 500,00 zł miesięcznie na dwoje dzieci . Wskazując na powyższe okoliczności żądanie zapłaty połowy wspólnych zobowiązań jest, w ocenie powoda , zasadne i zasługuje na uwzględnienie żądania, Powód nie ma obowiązku kredytować pozwaną w zakresie wspólnych zobowiązań , zaciągniętych w trakcie trwania ich związku małżeńskiego. Powód wskazał , że postanowieniem Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 14 lipca 2016 r. wydanym w sprawie(...) został zwolniony od opłaty sądowej .

Pozwana A. K. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania , w tym kosztów zastępstwa procesowego ustalonych na podstawie złożonego zestawienia , a w razie jego braku według norm przepisanych.

Uzasadniając swe stanowisko pozwana wskazała , że powód dochodzi pozwem zapłaty kwoty 39.692 ,37 zł wskazując, że podstawą roszczenia jest dokonanie przez niego spłaty dwóch wspólnie zaciągniętych kredytów: na remont łazienki , na remont oraz na spłatę zobowiązań z tytuły rok linii oraz karty kredytowej. Ze stanowiskiem powoda pozwana się nie zgadza i podnosi,

w pierwszej kolejności, że powód dochodząc roszczeń z tytułu spłaty umów pożyczki de facto wnosi o podział majątku wspólnego małżonków, gdyż w ramach tego majątku można wyróżnić zarówno aktywa, a więc wszystko, co strony uzyskały w czasie trwania małżeństwa , jak i pasywa, a więc zobowiązania małżonków powstałe w czasie trwania małżeństwa , jak m.in. kredyty. Biorąc pod uwagę powyższe, pozwana wskazała , że oprócz dochodzonych pozwem spłat pożyczek i kredytów istniały jeszcze inne pożyczki i kredyty spłacone przez pozwaną. Ponadto pozwana wskazała, że w czasie trwania małżeństwa strony nabyły pewien majątek, który przejął w zdecydowanie większej części powód, o którym jednak w pozwie w żaden sposób nie wspomina. Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że pozostawiony przez pozwaną majątek powinien zmniejszyć jej zobowiązanie z tytułu spłaty pożyczek. Pozwana wyprowadzając się z domu stron, który to dom był jej domem rodzinnym , lecz został w ramach umowy darowizny darowany stronom przez rodziców pozwanej, zabrała z niego wyłącznie: łóżka dziecięce, meble dla dzieci (tylko szafy) , biurko starszej córki , lodówkę , kuchenkę gazową . 4 krzesła , 4 garnki , zastawę obiadową i kawową. Powodowi pozostały natomiast : telewizor, kino domowe, zmywarka, meble kuchenne

stół na 8 osób i 4 krzesła, 2 kanapy, 2 komody drewniane, odkurzacz, toster

opiekacz, komplet wypoczynkowy tarasowy z drewna (duży stół i 4 ławki dwuosobowe), huśtawka podwójna ze zjeżdżalnią, domek drewniany dziecięcy (duży) sprzęt ogrodniczy: kosiarka spalinowa, piła spalinowa, narzędzia ogrodnicze, stół z piłą do cięcia drewna itp., meble z przedpokoju, dywan

samochód V. (...) , który został sprzedany w 2016 r. Pozwana ocenia, że sprzęt zabrany przez nią miał wartość ok. 2.500,00 zł, podczas gdy sprzęty przejęte przez powoda miały wartość ok. 20.000,00 zł. Zdaniem pozwanej pomimo faktu, że, z przyczyn, które będą wskazane dalej , pozwana nie powinna spłacać pożyczek, na które wskazuje powód, pozwana z ostrożności procesowej wskazała, że wartość pozostawionych sprzętów przez pozwaną powinna zmniejszyć spłatę jakiej żąda powód. Pozwana wskazała dalej , że jej ewentualna spłata powinna zostać również zmniejszona o pożytki , jakie powód czerpał z posiadania domu oraz korzystania z samochodu przez okres 2 lat. Pożytki z tytułu posiadania lokalu powinny obejmować czynsz, jaki strony postępowania mogłyby uzyskiwać z wynajmu domu, który pozwana wycenia na kwotę co najmniej 1.500 zł miesięcznie, co oznacza, że na pozwaną przypadałaby kwota 750 zł miesięcznie. Z tytułu pożytków z domu, od dnia wyprowadzenia się pozwanej z domu, co miało miejsce w miesiącu kwietniu 2014 r., należność przypadająca pozwanej wynosiłaby 12.750 zł ( 17 miesięcy x 750,00 zł ) . Ponadto powód przez okres 2 lat użytkował wspólny pojazd, w wyniku czego doszło do zmniejszenia jego wartości na dzień sprzedaży, gdyż 2 lata po rozwodzie wartość samochodu była niższa niż w 2014 r. , co najmniej w związku z używaniem pojazdu przez powoda i niemożliwością korzystania z tego pojazdu przez pozwaną uznać należy, jej zdaniem , że powód obejmował pożytki z pojazdu, których pozbawiona była pozwana. Jako pożytek w takim wypadku należy traktować możliwość wynajęcia pojazdu osobom trzecim. Pozwana wskazała , że istnieją firmy zajmujące się wynajmem pojazdów, gdzie ceny wynajmu pojazdu na 1 miesiąc wahają się od 1.700 zł do 30.000 zł. Pozwana zdaje sobie sprawę, że posiadany przez strony samochód nie był pojazdem nowym, w związku z czym uznać należy, że strony mogły go wynajmować go za kwotę co najmniej 600 zł miesięcznie, co oznacza, że na pozwaną przypadałaby kwota 300 zł, co przez okres 20 miesięcy daje kwotę 6.000 zł. W związku z wyliczeniami wskazanymi wyżej uznać należy, że majątek stron wynosił 22.500,00 zł, z czego pozwana powinna otrzymać 11.250 zł , a otrzymała 2.500,00 zł czyli o 8.750,00 zł mniej niż powinna ,

pożytki uzyskiwane z domu, które przypaść powinny pozwanej wynosiły 12.750,00 zł, których nie otrzymała i pożytki z pojazdu, które powinny przypaść pozwanej wynosiły 6.000,00 zł, których jednak nie otrzymała.

Tym samym powód nie spłacił pozwanej kwoty 27.500,00 zł, która to kwota powinna, zdaniem pozwanej , pomniejszyć należność dochodzoną przez powoda w ramach niniejszego pozwu.

Niezależnie od powyższego pozwana wskazała, że powód do pozwu nie dołączył umów, na które się powołuje, co uniemożliwia pozwanej weryfikację oraz sprawdzenie kto umowę zawarł i na jaki cel została zawarta. Powód wskazuje przy tym, że były to umowy kredytowe, a z ustawy Prawo bankowe wynika, że umowa kredytowa udzielana jest na cel wyraźnie w umowie takiej wskazany. Brak umowy uniemożliwia odniesienie się do jej treści oraz sprawdzenie kto i kiedy zawarł umowę oraz na jaki cel została zawarta. Wobec czego pozwana wniosła o zobowiązanie powoda do doręczenia umów kredytowych, na które wskazuje w swoim pozwie oraz dołączenie potwierdzenia spłaty tychże kredytów. Dopiero dołączenie w/w dokumentów umożliwi pozwanej odniesienie się merytoryczne do tychże kwot. Pozwana wskazała dalej , że powód wzywając ją do zapłaty w 2015 r. wskazywał inną kwotę zobowiązań niż wskazana obecnie w pozwie. Obecnie żądana przez powoda kwota znacznie przekracza kwotę, jaka została wskazana w wezwaniu do zapłaty. W pozwie zmieniła się bowiem kwota kredytu na łazienkę z 1935,31 zł na kwotę 26.050,41 zł. Pozwana nie wie z jakiego tytułu doszło do takiej zmiany i nie dysponuje żadną umową, która wskazywałaby na istnienie takiego zobowiązania. Ponadto w pozwie pojawił się również „kredyt na remont” i dołączony został harmonogram spłat. Z tego harmonogramu wynika, że został on zaciągnięty po rozpadzie małżeństwa /rozwód/, gdyż pierwsza rata była do zapłaty w dniu 5 kwietnia 2015 r. , a małżeństwo stron postępowania rozwiązane zostało w dniu 29 grudnia 2014 r. Powyższe oznacza, że powód stara się wskazywać swój własny kredyt jako kredyt zaciągnięty wspólnie w czasie trwania małżeństwa. Niezależnie od powyższego pozwana podkreśliła , że kredyty spłacane przez powoda nie były jedynymi kredytami zaciągniętymi przez strony na potrzeby wspólnego pożycia stron. Pozwana również zaciągała kredyty w czasie trwania małżeństwa, które zostały przez nią w całości spłacone, a przy spłacie, których powód nie uczestniczył. Był to kredyt z funduszu socjalnego w wysokości 7.000,00 zł, pożyczka w (...) Bank S.A. w wysokości 3.000,00 zł oraz rok -linia w (...) na kwotę 3.000 zł. W spłacie tych środków powód w żadnej mierze nie partycypował, a pożyczki te były zaciągnięte na potrzeby rodziny przed orzeczeniem rozwodu. Biorąc pod uwagę powyższe pozwana wskazała , że koszty, jakie powinien zapłacić powód pozwanej z tytułu podziału majątku oraz udziału w spłatach kredytów zaciągniętych przez pozwaną w czasie trwania małżeństwa, a spłaconych przez nią wynoszą łącznie 34.000,00 zł ( 27.500 zł z tytułu podziału majątku + przypadający na powoda udział w spłacie pożyczek i kredytów w wysokości 6.500 zł ) .

Na rozprawie w dniu 14 marca 2018 r. pełnomocnik powoda cofnął żądanie w części co do zapłaty kwoty 967,65 zł , na co pełnomocnik pozwanej wyraził zgodę .

W piśmie procesowym z dnia 28 marca 2018 r. pełnomocnik powoda wskazał , że podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie precyzuje, że wysokość dochodzonego pozwem roszczenia regresowego wynosi 38.186,23 zł, w tym : z tytułu spłaty przez powoda rat kredytu hipotecznego - 967,65 zł

( 1935,31 zł ; 2 = 967,65 zł ) , z tytułu spłaty przez powoda raty oraz kredytu w Banku (...) S.A. z tytułu umowy nr (...) - 18.894,42 zł

(739,58 zł +36,309,68 zł = 37.049,26zł ; 37.049,26 zł : 2 = 18.894,42 zł ) ,

z tytułu spłaty przez powoda raty oraz kredytu w Banku (...) S.A. z tytułu umowy nr (...) - 13393,41 zł ( 736,42 zł + 26.050,41 zł = (...),83 z ł; 26786,83 zł :2 = 3393,41 zł ) , z tytułu spłaty przez powoda zobowiązania wynikającego z umowy kredytu odnawialnego z dnia 07.12.2013 r. zawartego przez S. K. oraz A. K. w wysokości 8.000 zł tzw. rok linia z Bankiem (...) S.A. - 4.000 zł (8000 zł: 2~ 4000zł) , z tytułu spłaty przez powoda zobowiązania stron z tytułu umowy nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) S.A. z dnia 18.11.2013 r. na kwotę 4000 zł -2000 zł ( 4000 zł : 2 = 2000 zł), z

tytułu zobowiązania podatkowego stron nałożonego decyzją nr (...). (...). (...).1.2015.(...) - 150,50 zł ( 301,00 zł :2 = 150,50 zł).

Pełnomocnik powoda wskazała , że powód uznaje do potrącenia z jego roszczeniem regresowym kwotę jego zobowiązania względem pozwanej w wysokości 1.219,75 zł stanowiącej udział powoda w zobowiązaniu, kredytowym stron z tytułu umowy o pożyczkę gotówkową nr (...) BANK S.A. ( na dzień 18.02.2015 r. wysokość zadłużenia z tytułu w/w pożyczki stron to kwota (...).45 zł. Pożyczka została spłacona w okresie od 18.02.2015 r. do 18.08.2016 r. wyłącznie przez pozwaną. Udział powoda w/w wynosi zatem 1219,75 zł.

Pełnomocnik powoda w piśmie procesowym z dnia 28.03.2018 r. ustosunkowała się także do zarzutów podniesionych w odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił , co następuje :

A. K. i S. K. zawarli związek małżeński 28 sierpnia 1999 r. w C. . Pozostawali w ustroju wspólności ustawowej małżeńskiej .

W trakcie trwania małżeństwa A. K. i S. K. nabyli na podstawie umowy darowizny z dnia 10.11.1999 r. zawartej przed notariuszem, D. R. , od rodziców A. K. : M. i T. P. , zabudowaną domem mieszkalnym działkę oznaczoną w ewidencji gruntów nr (...) , o powierzchni 0, (...), położoną w N. . Dla nieruchomości tej jest prowadzona przez Sąd Rejonowy w Chełmnie księga wieczysta (...) .

Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z dnia 29 grudnia 2014 r. wydanym w sprawie z powództwa S. K. przeciwko A. K., sygnatura akt(...)rozwiązał związek małżeński S. K. i A. K. przez rozwód bez orzekania o winie stron. Wyrok uprawomocnił się dopiero z dniem 19 stycznia 2015 r.

Ani A. K. , ani S. K. nie złożyli wniosku o podział majątku wspólnego .

dowód: - odpis wyroku Sądu Okręgowy w Toruniu z dnia 29 grudnia 2014 r. – k. 6

- potwierdzona kopia umowy z dnia 10.11.199 9 r. – k. 72 – 74

- kopia umowy sprzedaży i ustanowienia hipoteki z dnia 14.10.2015 r. – k. 7- 9

- zeznania powoda S. K. – k. 162 - 164

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

A. K. i S. K. w trakcie trwania ich związku małżeńskiego zaciągali różnego rodzaju zobowiązania. (...) Banku (...) S.A. w W. został dnia 26 kwietnia 2006 r. na podstawie umowy nr (...) zaciągnięty kredyt , którego zabezpieczeniem były hipoteki wpisane w dziale IV księgi wieczystej (...) : zwykła do kwoty 25 400 CHF i kaucyjna do kwoty 5590 CHF. Kredyt został zaciągnięty pokrycie kosztów remontu domu. W dacie rozwiązania małżeństwa A. K. i S. K. kredyt zabezpieczony tą hipoteką nie był spłacony .

A. K. i S. K. zamieszkiwali na nieruchomości położonej w N. , objętej księgą wieczysta (...) . A. K. wyprowadziła się z tego domu wraz z dziećmi jeszcze przed rozwodem , w połowie 2014 roku. Zabrała część wyposażenia domu. A. K. dysponowała , mimo wyprowadzenia się , kluczami do domu . W domu do czasu jego sprzedaży zamieszkiwał S. K. . Spłacał on co do zasady do czasu sprzedaży nieruchomości kredyt hipoteczny zaciągnięty w (...) S.A. w W. . Na poczet spłaty tego kredytu uiścił : dnia 02.02.2015 r. kwoty : 176,11 zł i 242,27 zł , dnia 02.03.2015 r. kwoty : 101,57 zł i 273,75 zł , dnia 01.04.2015 r. : 112,73 zł i 264,86 zł , dnia 04.05.2015 r. kwoty : 107,98 zł i 266,86 zł , dnia 01.06.2015 r. kwoty 118,59 zł i 270,59 zł . Dnia 01 lipca 2015 r. A. K. przekazała S. K. kwotę 200,00 zł na spłatę raty płatnej w dniu 01.07.2015 r.

Dnia S. K. uiścił dnia 16 marca 2015 r. należny podatek od nieruchomości położonej w N. za 2015 rok w kwocie 301,00 zł .

A. K. i S. K. umową sprzedaży z dnia 14 października 2015 r. sprzedali nieruchomość położoną w N. , objętą księgą wieczystą (...) za cenę 235 000,00 zł . Nabywcy przejęli też cześć wyposażenia domu mieszkalnego . Cześć ceny zakupu w wysokości 82 904,01 zł nabywcy nieruchomości przelali na konto przeznaczone do spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego w (...) S.A. w W., tak , że został on w całości spłacony .

dowód: - zeznania powoda S. K. – k. 162 - 164

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

- potwierdzenie spłaty kredytu hipotecznego udzielonego na podstawie umowy z dnia 26.04.2006 r. nr (...)- k. 92

- zestawienia operacji na rachunku bankowym powoda w (...) S.A. – k. 93 – 97 .

- potwierdzenie przekazania kwoty 200,00 zł – k. 40

- decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2015 r. i potwierdzenie jego zapłaty przez powoda - k. 98

S. K. zawarł dnia 22 sierpnia 2011 r. z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w B. umowę o prowadzenie rachunków bankowych , o kartę płatniczą oraz o świadczenie usług drogą elektroniczną dla osób fizycznych nr (...) oraz umowę o kartę kredytową nr (...) z limitem kredytowym wynoszącym w dniu zawarcia umowy 1000,00 zł

Także dnia 22 sierpnia 2011 r. S. K. zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w B. umowę o kredyt gotówkowy (...) nr (...) . A. K. wyraziła zgodę na zaciągnięcie tego kredytu przez małżonka . Na podstawie tej umowy Bank (...) S.A. udzielił kredytu na cele konsumpcyjne w kwocie 42 989,47 zł na okres od 22.08.2011 roku do 10.09.2018 roku . Zgodnie z umową kredyt miał zostać spłacony w 84 równych ratach kapitało – odsetkowych w wysokości 716,99 zł miesięcznie . Z kwoty udzielonego kredytu Bank pobrał prowizję w wysokości 2149,47 zł oraz koszt ubezpieczenia – 840,00 zł.

Dnia 12 czerwca 2013 r. S. K. i A. K. zawarli z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w B. umowę o kredyt gotówkowy (...) nr (...) . Na podstawie tej umowy Bank (...) S.A. udzielił im kredytu gotówkowego na cele konsumpcyjne w kwocie 42 882,47 zł na okres od 12.06.2013 roku do 06.07.2020 roku . Zgodnie z umową kredyt miał zostać spłacony w 84 równych ratach kapitało – odsetkowych w wysokości 750,77 zł miesięcznie . Z kwoty udzielonego kredytu Bank pobrał prowizję w wysokości 1286,47 zł oraz koszt ubezpieczenia – 1596,00 zł.

Na dzień ustania związku małżeńskiego A. K. i S. K. żaden z powyższych kredytów nie był spłacony w całości .

Dnia 05 lutego 2015 r. S. K. wpłacił na spłatę kredytu nr (...) kwotę 739,58 zł , a na spłatę kredytu nr (...),42 zł .

Dnia 19 lutego 2015 r. S. K. zawarł z (...) Bankiem (...) S.A . z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) . Na podstawie tej umowy Bank udzielił S. K. pożyczki w kwocie 72 042,88 zł . Z tej pożyczki S. K. spłacił oba kredyty zaciągnięte w Banku (...) S.A. przelewając dnia 19 lutego 2015 r. na spłatę kredytu o numerze (...) kwotę 26 050,41 zł i na spłatę kredytu nr (...) kwotę 36 309,68 zł .

dowód: - kopia umowy y umowę o prowadzenie rachunków bankowych , o kartę płatniczą oraz o świadczenie usług drogą elektroniczną dla osób fizycznych nr (...) oraz umowę o kartę kredytową nr (...) – k. 81

- potwierdzona kopia umowy kredytu z dnia 22.08.2011 r. – k. 81

- potwierdzona kopia umowy kredytu z dnia 12.06.2013 r. – k. 81

- potwierdzona kopia umowy pożyczki z dnia 19.02.2015 r. – k. 81

- zestawienie operacji na koncie za okres od 02.01.2015 – 06.02.2015 - k.93

- potwierdzenia kopie przelewów z dnia 19.02.2015 r. – k. 81

- zeznania powoda S. K. – k. 162 - 164

Dnia 07 listopada 2013 r. A. K. i S. K. zawarli z (...) Bankiem (...) S.A. w W. umowę kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowym nr (...) na cele konsumpcyjne w formie limitu kredytowanego w kwocie 8000,00 zł. Na dzień ustania związku małżeńskiego A. K. i S. K. kredyt nie był spłacony. Dnia 26 maja 2017 r. S. K. pożyczył od swej matki J. K. (1) kwotę 8000,00 zł i kwotą tą spłacił dnia 26.05.2017 r. w całości zadłużenie z tejże umowy. Dzięki temu mógł sam doprowadzić do zamknięcia wspólnego konta byłych małżonków w (...) Banku (...) S.A. z siedzibą w W..

dowód : - potwierdzona kopia umowy kredytu odnawialnego z dnia 07.11.2013 r. –k. 81

- potwierdzona kopia umowy pożyczki z dnia 26.05.2017 r. - 81

- potwierdzenie wpłaty z dnia 26.05.2018 r. – k.81

- zeznania powoda S. K. – k. 162 – 164

Dnia 18 listopada 2013 r. S. K. zawarł z (...) Bankiem (...) S.A. w W. umowę nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) SA. Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy i miała być automatycznie przedłużana , o ile Posiadacz karty lub Bank nie wypowie umowy. Bank przyznał w związku z zawarciem tej umowy limit kredytowy w wysokości 4000,00 zł. A. K. nie udzielała pisemnej zgody na zawarcie tej umowy. Na dzień ustania związku małżeńskiego A. K. i S. K. kredyt z tejże karty nie był spłacony. Zadłużenie na dzień 19.01.2015 r. wynosiło 4013,62 zł . S. K. dnia 17.06.2015 r. spłacił zadłużenie z tej umowy uiszczając kwotę 3746,65 zł.

S. K. korzystał w trakcie trwania związku małżeńskiego także z kart kredytowych wydanych przez inne banki .

dowód: - potwierdzona kopia umowy nr (...) o wydanie i używanie karty kredytowej (...) SA – k. 81

- podsumowanie zestawienia - k. 90

- potwierdzona kopia przyjęcia przelewu do realizacji z dnia 17.06.2015 r. – k. 81

- potwierdzone kopie umów o kraty kredytowe , zestawień transakcji i operacji , wyciągi z rachunków bankowych – k. 131

A. K. zawarła dnia 19 grudnia 2002 r. z (...) S. z siedzibą w G. umowę o prowadzenie rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego ( konta osobistego ). W dniu 06 września 2013 r. A. K. zawarła z (...). S. z siedzibą w G. umowę pożyczki odnawialnej L. ( kredyt konsumencki ) nr (...) . Na podstawie tej umowy (...) udzielił jej na warunkach określonych w umowie uprawnienia do wielokrotnego zadłużania się w ciężar rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego do kwoty 3000,00 zł . Umowa została zawarta na okres roczny , z tym zastrzeżeniem , że po upływie tego okresu umowę uważa się za zawartą na kolejne okresy roczne z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w § 15 ust,. 2 i 3 Regulaminu. Na dzień ustania związku małżeńskiego A. K. i S. K. kredyt nie był spłacony i do dnia dzisiejszego nie jest spłacony.

Dnia 25 stycznia 2013 r. A. K. zawarła z pracodawcą Urzędem Miasta w C. umowę o przyznanie pomocy z ZFŚS. Zgodnie z umową na podstawie decyzji z dnia 25 stycznia 2013 r. Zakład przyznał A. K. ze środków ZFŚS pomoc w postaci zwrotnej pożyczki w wysokość 7000,00 zł z oprocentowaniem 2% w stosunku do całej zaciągniętej pożyczki , z przeznaczeniem na remont mieszkania. Zgodnie z umową pożyczka wraz z oprocentowaniem w łącznej kwocie 7145,83 zł podlegała spłacie w 24 miesięcznych ratach począwszy od dnia 01.02.2013 r. A. K. w umowie upoważniła zakład pracy do potrącania należnych rat pożyczki z przysługującego jej wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia . Pożyczka ta została przez A. K. spłacona terminowo .

dowód: - potwierdzona kopia umowy z dnia 19 grudnia 2002 r. – k. 71

- potwierdzona kopia umowy z dnia 06.09.2013 r. wraz z Regulaminem udzielania pożyczek odnawialnych Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej – k. 59 – 70

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

- potwierdzona kopia umowy o przyznanie pomocy z ZFŚS z dnia 25.01.2013 r. – k. 58

A. K. i S. K. po wyprowadzeniu się A. K. wraz z dziećmi ze wspólnej nieruchomości w N. zawarli z (...) Bank S.A. w W. dnia 18 sierpnia 2014 r. umowę o pożyczkę gotówkową nr (...). Na mocy tej umowy Bank udzielił im pożyczki w kwocie 3168,24 zł , z zobowiązaniem do jej spłaty wraz z należnymi odsetkami umownymi w 24 równych ratach kapitałowo – odsetkowych . Z kwoty pożyczki kwota 3000,00 zł przeznaczona była na dowolny cel konsumpcyjny , kwota 31,37 zł stanowiła opłatę przygotowawczą i kwota 136,87 zł stanowiła jednorazową opłatę z tytułu zwrotu kosztów ubezpieczenia na życie. Pożyczkę tę A. K. wykorzystała m.in. na zakup mebli do pokoi córek. Tę pożyczkę spłacała A. K.. Po ustaniu związku małżeńskiego A. K. i S. K. , pożyczka nie była w całości spłacona. Po dniu 19 stycznia 2015 r. A. K. spłaciła łącznie z tytułu tejże pożyczki kwotę 3093,15 zł.

dowód: - potwierdzona kopia umowy pożyczki nr (...) wraz z Regulaminem udzielania pożyczek dla osób fizycznych w (...) Bank S.A. w W. – k. 41 - 50

- potwierdzenie wpłat dokonanych na spłatę ww. pożyczki przez A. K. – k. 51 – 57

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

Do majątku wspólnego stron należał samochód osobowy marki V. (...) rocznik 2002 . Po wyprowadzeniu się A. K. ze wspólnego domu w N. S. K. dysponował tym samochodem. Czasami podwoził nim dzieci na lekacje . Ponosił wszystkie koszty związane z eksploatacją tegoż samochodu . Samochód został sprzedany w 2016 roku, kwota ze sprzedaży samochodu byli małżonkowie podzielili się po połowie.

dowód: - zeznania powoda S. K. – k. 162 – 164

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z dnia 29 grudnia 2014 r. wydanym w sprawie z powództwa S. K. przeciwko A. K., sygnatura akt(...)orzekł także o powierzeniu władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami A. K. i S. K. powierzając jej wykonywanie A. K. i ograniczając ją S. K. do współdecydowania o najważniejszych sprawach dzieci . Sąd nałożył na oboje rodziców obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci , udziałem powoda w tych kosztach zasądził od S. K. alimenty na rzecz córki D. K. w kwocie po 300,00 zł miesięcznie, a na rzecz J. K. (2) w kwocie po 200,00 zł miesięcznie. Orzekając o wysokości alimentów na rzecz małoletnich dzieci Sąd miał na uwadze m.in. aktualną sytuację finansową S. K. i uwzględnił , że spłaca on większość kredytów zaciągniętych przez dotychczasowych małżonków . Na spłatę kredytów S. K. powoływał się w uzasadnieniu pozwu o rozwód. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew A. K. zobowiązywała się do spłaty połowy zobowiązań z tytułu zaciągniętych przez małżonków kredytów i pożyczek ,wnosząc jednocześnie o zasądzenie wyższych alimentów na córki .

S. K. nigdy nie zobowiązał się do samodzielnej spłaty zobowiązań wynikających z tytułu zaciągniętych przez małżonków kredytów i pożyczek.

W październiku 2017 roku działając w imieniu córek małoletnich A. K. wystąpiła z powództwem o podwyższenie alimentów. Sprawa zakończyła się ugodą zgodnie, z którą S. K. zobowiązał się do płacenia alimentów na obie córki w łącznej kwocie 800 zł miesięcznie.

dowód: - odpis wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 29 grudnia 2014 r. – k. 6

- płyta CD z nagraniem przebiegu rozprawy dnia 29 grudnia 2014 r., która obyła się przed Sądem Okręgowym w Toruniu w sprawie I(...) – k.108

- potwierdzona kopia pozwu i odpowiedzi na pozew w sprawie Sądu Okręgowego w Toruniu – k. 101 -107

- zeznania powoda S. K. – k. 162 - 164

- zeznania pozwanej A. K. – k. 164 -165

W piśmie z dnia 30 czerwca 2015 r. S. K. wezwał A. K. do zapłaty kwoty 11 012,325 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia pisma na wskazane konto jako zwrotu kwoty z powodu dokonanych przez niego spłat po rozwodzie ich zobowiązań tj. spłaty rat kredytu hipotecznego od stycznia do czerwca w wysokości 3041,49 zł , spłaty kredytu wspólnego zaciągniętego na remont łazienki i tarasu w kwocie 1935,31 zł , spłata karty kredytowej wspólnej 3746, 35zł , uiszczenia podatku do Gminy w wysokości 301,00 zł , spłaty rok linii na wspólnym koncie w kwocie 8000,00 zł, spłaty pożyczki siostry J. D. w kwocie 5000,00 zł. Wskazał , że domaga się zapłacenia 50% należności, które spłacił i spłaca. Równocześnie zaznaczył, że oczekuję w przyszłości partycypacji w bieżących spłatach należności wymagalnych w przyszłych miesiącach oraz , że wpłat należy dokonywać na jego konto .

W odpowiedzi na powyższe z dnia 22 lipca 2015 r. A. K., działając przez pełnomocnika , odmówiła spełnienia żądań S. K.. Wskazała, że swoje zobowiązania płaci ona terminowo jak również terminowo przekazuje mu środki na zapłatę kredytu hipotecznego.

Równocześnie wskazała , że utrzymuje dwójkę dzieci pochodzących z małżeństwa, na które S. K. płaci Pan skandalicznie niskie alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie. Alimenty te nie wystarczają na utrzymanie dzieci i większość kosztów związanych z dziećmi pokrywa sama. Tak niskie alimenty są wynikiem ustaleń poczynionych przez Sąd Okręgowy w Toruniu, że na S. K. będzie ciążył obowiązek spłaty kredytów. Poinformowała także , że przypadku, gdyby starał się na drodze sądowej dochodzić wskazanych w wezwaniu kwot, to ona będzie dochodzić podwyższenia alimentów.

dowód: - pismo z dnia 30.06.2015 r. – k. 10

- odpowiedź z dnia 22 lipca 2015 r. – k. 11

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów, zebranych w sprawie, wyżej szczegółowo opisanych . Sąd oparł się także na zeznaniach stron : powoda S. K. ( k. 162 – 164 ) i pozwanej A. K. ( k. 164 -165 ) , które w kwestiach istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy nie były rozbieżne i znajdowały potwierdzenie w zebranych dokumentach , dlatego w tym zakresie Sąd dał im wiarę. Rozbieżne pomiędzy stronami były jedynie zeznania, co do wykorzystania środków finansowych wynikających z zobowiązań zaciągniętych przez strony czy przez jedną z nich , jednakże rozbieżności te miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył co, następuje :

Powód S. K. dochodzi w niniejszej sprawie zapłaty od pozwanej A. K. kwoty 38.186,23 zł z tytułu połowy kwoty , którą spłacił w celu uregulowania zobowiązań zaciągniętych przez strony w trakcie trwania związku małżeńskiego . Roszczenie powoda znajduje oparcie w konstrukcji regresu między dłużnikami solidarnymi przewidzianej w dyspozycji art. 376 § 1 kc, zgodnie z którym jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych. Żaden przepis prawa nie wiąże, co prawda automatycznie faktu pozostawania w związku małżeńskim z solidarną odpowiedzialnością małżonków, Sąd przyjął jednak, iż taka solidarność występuje w świetle ustaleń faktycznych i dyspozycji art. 370 kc stanowiącego , że jeżeli kilka osób zaciągnęło zobowiązanie dotyczące ich wspólnego mienia, są one zobowiązane solidarnie, chyba że umówiono się inaczej . Ewentualnie, jako źródło odpowiedzialności regresowej, niewynikającej z solidarnego charakteru odpowiedzialności stron, przyjęta może być także instytucja subrogacji ustawowej (art. 518 § 1 pkt 1 kc.). Przy przyjęciu, że zobowiązanie zaciągnięte zostało „w częściach równych” przez małżonków, spłacający część zobowiązania byłej żony jako współkredytobiorcy powód wchodzi w tym zakresie w prawa zaspokojonego kredytodawcy (wierzyciela pierwotnego) w stosunku do pozwanej.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do stwierdzenia, że sprawa niniejsza jest sprawą o podział majątku wspólnego stron. Jak wynika z zeznań stron żadna ze stron nie wnosiła o dokonanie sądowego podziału majątku wspólnego, także żadna ze stron nie wskazywała na potrzebę przeprowadzenia takiego podziału po sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego oraz po sprzedaży samochodu osobowego należącego do majątku wspólnego, a także po dokonaniu podziału faktycznego wspólnych ruchomości , co miało miejsce w 2014 roku. Na jednej z pierwszych rozpraw pozwana i jej pełnomocnik zostali pouczeni, że jeżeli pozwana uważa, że nie doszło pomiędzy stronami do faktycznego podziału ruchomości wchodzących w skład majątku wspólnego stron , winna wystąpić z wnioskiem o podział majątku w drodze postępowania nieprocesowego , co oczywiście zrodziłoby konsekwencje w niniejszej sprawie z art. 618 § 1 i 2 kpc w związku z art. 688 kpc i z art. 567 § 3 kpc. Z uwagi na powyższe brak jest podstaw do żądania w niniejszej sprawie rozliczeń w kwestii równego podziału ruchomości wspólnych oraz korzystania przez powoda ze wspólnej nieruchomości oraz z wspólnego samochodu , które to kwestie pozwana podnosiła w odpowiedzi na pozew. Należy zauważyć także , że powód zaprzeczał twierdzeniom pozwanej w tych kwestiach , a pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających zasadność jej żądania w tym zakresie , a to zgodnie z art. 6 kc na pozwanej ciążył ciężar dowodu.

Sąd ustalił , że nie doszło między stronami do zawarcia porozumienia, zgodnie z którym powód S. K. przejąłby na siebie regulowanie wspólnych zobowiązań z okresu małżeństwa we własnym zakresie . W tej kwestii zeznania stron były zgodne . Brak jest też podstaw do ustalenia, że powód jest obowiązany do wyłącznego regulowania wspólnych zobowiązań stron z okresu małżeństwa, z uwagi na fakt, że Sąd Okręgowy w Toruniu orzekając w sprawie o rozwód między stronami ( k.6 akt ) i ustalając wysokość alimentów , które powód powinien płacić na zaspokojenie potrzeb wspólnych dzieci stron, wziął pod uwagę aktualną sytuację majątkową powoda , w tym fakt, że to on faktycznie regulował wówczas raty wspólnych zadłużeń, gdyż Sąd musiał uwzględnić tę okoliczność zgodnie z art. 135 § 1 kro , który przewiduje , że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego , ale i od zarobkowych oraz majątkowych możliwości zobowiązanego. W sytuacji, gdyby pozwana A. K. zaczęła także regulować wspólne zobowiązania stron jak deklarowała w sprawie o rozwód , nic nie stało na przeszkodzie, aby z tego powodu wystąpić o podwyższenie alimentów ,z uwagi na fakt, że zmniejszyłyby się obciążenia finansowe powoda. Nie można też przeoczyć faktu, że w wyroku z dnia 29 grudnia 2014 roku wydanym w sprawie (...)Sąd Okręgowy w Toruniu orzekał o wysokości alimentów na rzecz wspólnych dzieci stron , a nie na rzecz pozwanej. Pozwana nie mogła decydować o zwolnieniu powoda z obowiązku uiszczania adekwatnych alimentów dla dzieci w zamian za regulowanie przez powoda wspólnych zobowiązań stron.

Sąd ustalił , że po ustaniu związku małżeńskiego powód S. K. uregulował wspólne zobowiązania :

- z tytułu kredytu zaciągniętego w (...) Banku (...) S.A. w W. dnia 26 kwietnia 2006 r. na podstawie umowy nr (...) , którego zabezpieczeniem były hipoteki wpisane w dziale IV księgi wieczystej (...) – w okresie od stycznia do czerwca uiszczając kwotę 1935,31 zł , czego dowodem są zestawienia operacji na koncie ( k. 93 – 97 ) , pozwana na poczet spłaty tego kredytu dała w tym okresie kwotę 200 zł ( k. 40 ) , wobec czego z tego tytułu pozwana powinna zwrócić powodowi kwotę 867,65 zł ( 1935,31 zł – 200,00 zł = 1735,31 zł : 2 = 867,65 zł )

- dnia 16 marca 2015 r. z tytułu należnego podatku od nieruchomości wspólnej położonej w N. za 2015 rok w kwotę 301,00 zł ( k. 81) , wobec czego pozwana winna mu zwrócić kwotę 150,50 zł ( 301,00 zł : 2 = 150,50 zł )

- dnia 05 lutego 2015 r. kwotę 739,58 zł i dnia 19 lutego 2015 r. kwotę 36 309,68 zł z tytułu spłaty kredytu uzyskanego dnia 12 czerwca 2013 r. , na podstawie umowy o kredyt gotówkowy (...) nr (...), którą S. K. i A. K. zawarli z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w B. ( k.81 ) , wobec czego z tego tytułu pozwana powinna zwrócić powodowi połowę uiszczonej kwoty tj. kwotę 18 524,63 zł ( 739,58 zł + 36 309,68 zł = 37 049,26 zł : 2 )

- dnia 26 maja 2017 r. kwotę 8000,00 zł z tytułu umowy kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowym nr (...), którą S. K. i A. K. zawarli z (...) Bankiem (...) S.A. w W. , wobec czego z tego tytułu pozwana powinna zwrócić powodowi połowę tej kwoty tj. kwotę 4000,00 zł .

W ocenie Sądu pozwana powinna zwrócić powodowi także połowę kwoty , którą uiścił on na spłatę kredytu z tytułu spłaty kredytu uzyskanego dnia 22 sierpnia 2011 r., na podstawie umowy o kredyt gotówkowy (...) nr (...), którą S. K. zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w B. ( k.81 ) .Umowę tą zawarł co prawda tylko powód, jednakże pozwana wyraziła na to zgodę . Zgodnie z art. 30 § 1 kro oboje małżonkowie są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny. Nadto zgodnie z art. 41 § 1 kro jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka, wierzyciel może żądać zaspokojenia także z majątku wspólnego małżonków, Z zeznań powoda wynika , że kwotą uzyskana z kredytu nr (...) została wykorzysta na remont altany w nieruchomości wspólnej , z zeznań pozwanej wynika ,że tylko w części kredyt ten był wykorzystany na remont altany ,w znacznej części przeznaczony bowiem został on na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup samochodu A. (...) użytkowanego przez strony , z którego z późniejszej sprzedaży uzyskana cena została przeznaczona na zakup nowego stron marki V. (...) . Wobec czego niezależnie od tego czy samochód (...) był zarejestrowany, jak twierdzi pozwana na powoda i jego matkę , służył on zaspokajaniu potrzeb rodziny. Wobec powyższego pozwana winna zwrócić powodowi połowę kwot , które uiścił on w lutym 2015 r. na spłatę tego kredytu tj. 736, 42 zł + (...),41 = 26 786,83 zł : 2 = 13 393,41 zł.

W ocenie Sądu brak było natomiast podstaw do żądania do zwrotu połowy kwoty spłaconej przez powoda z tytułu karty kredytowej w (...) S.A Umowę z dnia 18 listopada 2013 r. nr (...) zawierał tylko powód , pozwana nie podpisywała zgody na powyższe . Zadłużenie na dzień 19.01.2015 r. wynosiło 4013,62 zł . S. K. dnia 17.06.2015 r. spłacił zadłużenie z tej umowy uiszczając kwotę 3746,65 zł . Powód nie wykazał jakie wydatki i czy dokonane na zaspokojenie potrzeb rodziny składały się na zadłużenie na karcie na dzień rozwodu , a mogłyby to różne wydatki zważywszy , że strony od połowy 2014 r. żyły w separacji faktycznej , poza tym powód nie wykazał czy w dacie spłaty zadłużenia tj. 17.06.2015 r. było to zadłużenia z tytuły wydatków powstałych w trakcie małżeństwa stron.

Pozwana A. K. przedstawiła do potrącenia z należnościami powoda jej należności z tytułu spłaty wspólnych zobowiązań . Pozwana wskazywała na : umowę pożyczki odnawialnej L. ( kredyt konsumencki ) nr (...) zawartą przez nią z Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo – Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. , umowę z Urzędem Miasta w C. o przyznanie pomocy z ZFŚS oraz umowę z (...) Bank S.A. w W. dnia 18 sierpnia 2014 r. o pożyczkę gotówkową nr (...). Jak wynika z zeznań powódki zadłużenie z tytułu umowy pożyczki odnawialnej L. w (...) nie jest spłacone do dnia dzisiejszego , wobec czego nie może podlegać rozliczeniu . Z kolei z przedłożonej umowy pożyczki zawartej przez pozwaną z Urzędem Miasta w C. o przyznanie pomocy z ZFŚS oraz z zeznań pozwanej wynika, ze okres spłaty pożyczki zakończył się w styczniu 2016 r, a więc w dacie uprawomocnię się wyroku rozwodowego . Do tego casu strony pozostawały we wspólności majakowej małżeńskiej , mimo faktycznej separacji i do tego czasu wynagrodzenie wnioskodawczyni, z którego następowała cały czas spłata stanowiło majątek wspólny stron, wobec czego brak jest podstaw do rozliczania tej spłaty dokonanej przez pozwaną. Zasadne było jedynie uwzględnienie w rozliczeniu pomiędzy stronami spłaty dokonanej przez pozwaną z tytułu umowy zawartej przez strony z (...) Bank S.A. w W. dnia 18 sierpnia 2014 r. o pożyczkę gotówkową nr (...), czego co do zasady powód nie kwestionował . Pożyczkę tę spłacała w całości pozwana , a po rozwiązaniu małżeństwa stron pozwana spłaciła 3093,15 zł (potwierdzenie wpłat dokonanych na spłatę ww. pożyczki przez A. K. – k. 51 – 57 ), wobec czego może domagać od powoda zwrotu połowy tej kwoty tj. 1546,57 zł .

Mając na uwadze powyższe Sąd ustalił , że powód może domagać się od pozwanej zwrotu kwoty 36 936,19 zł ( 867,65 zł +150,50 zł + 18 524,63 zł +4000,00 zł +13 393,41 zł ) , co po odjęciu kwoty 1546,57 zł należnej pozwanej daje kwotę 35 389,62 zł , którą Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda , orzekając o tym w punkcie I sentencji orzeczenia. O odsetkach ustawowych Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu , z tym , że odsetki od kwoty 1756,15 zł (jako objętej wezwaniem powoda do zapłaty z dnia 30.06.2015 r. ) orzekł od dnia wniesienia pozwu , zaś od pozostałej kwoty od dnia doręczenia pozwanej odpisu pozwu (k.33 akt ).

Na rozprawie w dniu 14 marca 2018 r. pełnomocnik powoda cofnął żądanie w części co do zapłaty kwoty 967,65 zł , na co pełnomocnik pozwanej wyraził zgodę , wobec czego Sąd na podstawie art. 355§ 1 kpc stwierdzając , że nie zachodzą przesłanki z art. 203 § 4 kpc w punkcie II sentencji orzeczenia umorzył postępowanie co do tej kwoty .

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako niezasadne , orzekając o tym w punkcie III sentencji orzeczenia .

W punkcie IV sentencji orzeczenia Sąd orzekł o kosztach procesu stosunkowo je rozliczając na podstawie art. 100 kpc. Sąd miał na uwadze , że powództwo zostało uwzględnione w 89,16 % w stosunku do pierwotnego żądania . Sąd uwzględnił w rozliczeniu koszty zastępstwa procesowego obu stron w kwocie 3600 zł oraz koszt uiszczonej przez powoda opłaty skarbowej od złożonego pełnomocnictwa procesowego .

W punkcie V sentencji orzeczenia Sąd nakazał pobrać od stron na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczoną opłatę sądową , od uiszczenia , której powód był zwolniony - 1985,00 zł , stosowanie do wyniku sprawy od powoda z zasądzonego roszczenia w 10,84 % i od pozwanej w 89,16 %.