Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Chełmnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Sławomir Lewandowski

Protokolant: sekretarz sądowy Karolina Madajczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2019 r.

sprawy z powództwa (...) Towarzystwa (...) S. A. z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Towarzystwa (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę 700,06 zł. (siedmiuset złotych i sześciu groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 października 2018 r. do dnia zapłaty.

2. zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Towarzystwa (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę 300 (trzystu) zł. z tytułu zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda (...) Towarzystwa (...) S. A. z siedzibą w W. w pozwie wniesionym do Sądu w dniu 10 października 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. K. na rzecz powoda kwoty 700,06 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł., zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz o zasądzenie zwrotu innych kosztów w wysokości 3,89 zł. (koszty przesyłki poleconej oraz opłata manipulacyjna dla dostawcy usług płatności).

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda podniósł, iż pozwany był objęty ochroną ubezpieczeniową i stroną umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) powoda, t. j. (...) Towarzystwo (...) S. A. Na potwierdzenie ochrony ubezpieczeniowej, na podstawie art. 809 § 1 k. c. w zw. z art. 85 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, powód wystawił pozwanemu polisę ubezpieczenia OC nr (...) dla pojazdu mechanicznego pozwanego marki R. o numerze rejestracyjnym (...) i ochrona ubezpieczeniowa wskazanego pojazdu pozwanego obejmowała okres od dnia 26 stycznia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. Pełnomocnik powoda podniósł, że powód, świadczył ochronę ubezpieczeniową, zaś pozwany zobowiązał się uiścić składkę ubezpieczeniową do dnia 26 stycznia 2017 r. Pozwany jednak nie opłacił należnej powodowi składki ubezpieczeniowej, przez co powstało zadłużenie na kwotę 625,56 zł. Pomimo braku zapłaty należnej składki powód - na podstawie przepisów ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – musiał świadczyć ochronę ubezpieczeniową do końca trwania ochrony ubezpieczeniowej z polisy OC. W związku z tym powód domagał się od pozwanego zapłaty należnej składki ubezpieczeniowej w wysokości 625,56 zł. o terminie zapłaty 26 stycznia 2017 r.

Na dochodzone roszczenie w kwocie 700,06 zł. składają się: kwota 625,56 zł. jako należność główna, wynikająca z nieopłacenia składki z polisy (...), z terminem płatności 26 stycznia 2017 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kwota 74,50 zł. jako skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w zapłacie należności głównej z polisy nr (...) za okres od 27 stycznia 2017 r. do dnia 09 października 2018 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Pełnomocnik powoda poinformował ponadto, że podejmował wielokrotne próby zawarcia z pozwanym porozumienia w toku prowadzonego postępowania windykacyjnego (polubownego) przed wniesieniem niniejszego pozwu. Próbował podjąć kontakt listowny, telefoniczny, elektroniczny, jednakże bez skutku. Ostatecznie wezwał pozwanego do zapłaty listem poleconym pod rygorem skierowania sprawy do sądu, niestety bezskutecznie, przez co zmuszony jest dochodzić swoich praw przed Sądem. Dlatego też niniejszy pozew jest konieczny i uzasadniony. (k. 1 – 3).

Starszy referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie nakazem zapłaty z dnia 09 listopada 2018 r., wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygnaturze (...) nakazał pozwanemu A. K., aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty zapłacił powodowi (...) Towarzystwu (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę łączną 700,06 zł., w tym kwotę 625,56 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 października 2018 do dnia zapłaty, i kwotę 74,50 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 października 2018 do dnia zapłaty, oraz kwotę 213,89 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu, albo w tym terminie wniósł sprzeciw do tamtejszego Sądu. (k. 3v).

W przewidzianym do tego terminie pozwany A. K. wniósł sprzeciw od w/w nakazu zapłaty, w którym podniósł, iż wielokrotnie zgłaszał powodowi drogą mailową oraz poprzez rozmowy z konsultantem, że nie jest on już właścicielem pojazdu, zaś jako dowód na to wysyłał powodowej firmie kopię umowy kupna – sprzedaży. Mimo to powodowa firma nadal nęka pozwanego pismami i telefonami i pozwany oświadczył w sprzeciwie, że ma wrażenie, iż powódka próbuje wyłudzić od niego te pieniądze. Do sprzeciwu od nakazu zapłaty pozwany dołączył kopię umowy sprzedaży z dnia 03 stycznia 2016 r., zawartą między sprzedającym A. K. i kupującym T. Z., której przedmiotem była sprzedaż samochodu marki R. (...) r. o numerze rejestracyjnym (...). (k. 4v – 5).

Pozwany A. K. na rozprawie w dniu 06 maja 2019 r. wniósł o oddalenie powództwa i ponownie podniósł, że wielokrotnie informował powoda, że nie jest już właścicielem przedmiotowego pojazdu, przesyłał powodowi drogą e-mailową chyba czterokrotnie umowę sprzedaży tego samochodu. (k. 46).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pozwany A. K. był właścicielem samochodu osobowego marki R. (...) MR’01 A. o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd ten był ubezpieczony przez pozwanego w zakresie OC w powodowym (...) Towarzystwie (...) S. A. z siedzibą w W. w okresie – co najmniej – od dnia 26 stycznia 2015 r. na podstawie kolejnych polis: za okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2016 r. na podstawie polisy numer (...), za okres od dnia 26 stycznia 2016 r. do dnia 25 stycznia 2017 r. na podstawie polisy numer (...), i za okres od dnia 26 stycznia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r. na podstawie polisy numer (...).

( dowód: polisa numer (...), wystawiona przez (...) Towarzystwo (...)

S. A. z siedzibą w W. – k. 34, informacja z Ubezpieczeniowego Funduszu

Gwarancyjnego z dnia 17 czerwca 2019 r. – k. 52 – 53)

Pozwany A. K. nie opłacił - wynikającej z polisy numer (...) - składki ubezpieczeniowej na kwotę 625,56 zł., której płatność przypadała na dzień 26 stycznia 2017 r.

(okoliczność niesporna)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, takie jak: polisa numer (...), wystawiona przez (...) Towarzystwo (...) S. A. z siedzibą w W. (k. 34), jak również w oparciu o nadesłaną - na żądanie Sądu - informację z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 17 czerwca 2019 r. (k. 52 – 53).

Sąd uznał za wiarygodne w/w dokumenty zgromadzone w sprawie, albowiem nie były one kwestionowane przez strony, a ich autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd nie uznał za wiarygodną, dołączonej przez pozwanego do sprzeciwu od nakazu zapłaty, kserokopii umowy sprzedaży z dnia 03 stycznia 2016 r. (k. 5), z której miało wynikać, że przedmiotowy samochód został przez pozwanego tego dnia sprzedany, ponieważ pozwany nie przedstawił oryginału tej umowy, a jedynie jej mało czytelną kserokopię, nie przedstawiając żadnego innego dowodu na poparcie swojego twierdzenia, że do takiej sprzedaży rzeczywiście doszło.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom świadka M. E. (k. 48) i pozwanego A. K. (k. 46) w zakresie, a którym twierdzili oni, że informowali wielokrotnie powodową Spółkę, że przedmiotowy samochód został sprzedany przez pozwanego przed rozpoczęciem obowiązywania polisy ubezpieczeniowej, na podstawie której powód dochodzi od pozwanego zapłaty składki ubezpieczeniowej oraz odsetek za opóźnienie, ponieważ pozwany nie zgłosił innych wniosków dowodowych na poparcie tej tezy, zaś strona powodowa temu zaprzeczała. Tłumaczenie pozwanego A. K., że m. in. przesyłał powodowej Spółce skany w/w umowy sprzedaży samochodu pocztą elektroniczną, w sytuacji w której nie był on w stanie przedstawić nawet wydruku takiej wiadomości, zaś strona powodowa temu zaprzeczała, nie mogły zostać uznane za dostateczne dla uznania wiarygodności w tym zakresie zeznań pozwanego jak również zeznań świadka M. E.. Zgodnie zaś z treścią art. 6 k. c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 473), jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2, który z kolei stanowi, że zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli:

- nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych albo

- w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego, w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.

W myśl art. 31 ust. 1 w/w ustawy, w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy, zaś umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się.

Zgodnie natomiast z art. 32 ust. 1 w/w ustawy, posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu. W myśl zaś ust. 4 w/w artykułu, posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu, zaś posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 tego artykułu.

Mając na uwadze, że z ustalonego stanu faktycznego wynika, że pozwany A. K. nie wykazał, że dokonał w styczniu 2016 r. sprzedaży przedmiotowego samochodu, jak również, że zawiadomił o tym fakcie powodową Spółkę przed rozpoczęciem obowiązywania w dniu 26 stycznia 2017 r. polisy (...) numer (...), należy stwierdzić, że powodowa spółka udzielała pozwanemu ochrony ubezpieczeniowej w zakresie OC dotyczącej samochodu osobowego marki R. (...) MR’01 A., o numerze rejestracyjnym (...), w okresie od dnia 26 stycznia 2017 r. do dnia 25 stycznia 2018 r., co powoduje, iż należy jej się za ten okres składka ubezpieczeniowa, której pozwany w żadnej kwocie nie zapłacił.

Wobec powyższego Sąd, w punkcie 1 wyroku, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 700,06 zł., stanowiącą sumę kwoty 625,56 zł., jako należność główna, wynikająca z nieopłacenia składki z polisy (...), z terminem płatności 26 stycznia 2017 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kwota 74,50 zł. jako skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w zapłacie należności głównej z polisy nr (...) za okres od 27 stycznia 2017 r. do dnia 09 października 2018 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W punkcie 2 wyroku Sąd zasądził – na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k. p. c. - od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł. z tytułu zwrotu kosztów procesu, na która to kwotę składa się kwota 270 zł. z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (§ 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za

czynności adwokackie – Dz. U. z 2015 r., poz. 1800), i kwota 30 zł. z tytułu zwrotu uiszczonej przez stronę powodową opłaty sądowej. Strona powodowa nie przedstawiła Sądowi dowodu uiszczenia przez nią opłaty skarbowej, należnej od udzielonego przez stronę powodową w niniejszej sprawie pełnomocnictwa, jak również dowodu poniesienia przez stronę powodową takich kosztów procesu jak: kosztów przesyłki poleconej wezwania ostatecznego do zapłaty i kosztów przesyłki pocztowej, zawierającej pozew, i dlatego tych kosztów Sąd nie zasądził od pozwanego na rzecz powoda.